روایت شناسی داستان داش آکل براساس الگوی کنشی گریماس

روایت شکلی از سخن است که رویدادهایی را طبق ساختاری بازمی گوید. به این ساختار روایت، به اصطلاح طرح (پیرنگ) داستان گفته می شود. روایت و ویژگی های آن از جمله عناصری است که می تواند اثری را از دیگر اثرهای روایی متمایز کند. روایت شناسی از مباحث جدید در حوزه ی رویکردهای نقد ادبی در ادبیات ایران و جهان است و در این میان آلژیر ژولین گریماس، از نظریه پردازان مطرح در این زمینه است. ادبیات داستانی معاصر ایران یکی از انواع ادبی مهم هستند که قابلیت این را دارند تا از دیدگاه روایت شناسی مورد بررسی قرار گیرند. یکی از این نویسندگان، صادق هدایت است که نویسندگان صاحب سبک داستان نویسی معاصر ایران است و بیشتر آثار وی با درونمایه ی اجتماعی و سیاسی است. در این پژوهش که با روش توصیفی و تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است، برآنیم که به روایت شناسی داستان داش آکل صادق هدایت از مجموعه داستان سه قطره خون، از منظر گریماس بپردازیم. هدف این پژوهش آن است که نشان دهد که این داستان به رغم سادگی ظاهری از الگوی ساختاری و روایت کاملی برخوردار هستند و در قالب نظریه ی کنشی و معناشناسانه ی گریماس قابل بررسی و ارزیابی می باشد. بررسی روایت داستانی داش آکل و دست یافتن به میزان انطباق داستان آن با نظریات گریماس هدف اصلی این مقاله خواهد بود.

کلیدواژه ها:

روایت شناسی ، گریماس ، زنجیره های روایی ، صادق هدایت ، داش آکل