تفاوت تاثیر ضد انعقاد های سدیم سیترات و EDTA بر روی فاکتور خونی گوسفند نژاد سنگسری

خون مهمترین مایع خارج سلولی بدن است که در رگ ها جریان دارد و در تمام فعالیت های بیوشیمیایی بدن به طور مستقیم و غیر مستقیم دخالت میکند. خون از دو قسمت تشکیل شده است. یک قسمت شامل سلول های خون است که گلبولهای سفید، گلبول های قرمز وپلاکت ها را در بر می گیرد. قسمت دیگر شامل مایع خون یا پلاسما است که ۹۰% آن آب و ۱۰ % دیگر آن رامواد جامد محلول در پلاسما تشکیل می دهد. خون ۶ تا ۷ درصد وزن بدن نشخوارکنندگان را تشکیل می دهد. در حیوانات جوان در حال رشد مقدار خون گاهی از ۱۰ درصد وزن بدن نیز تجاوز می کند. استفاده از غلظت واحدضد انعقاد های موجود، شمارش ومحاسبه ی کلی پلاکت ها و گلبول های سرخ و سفید و همچنین میزان هماتوکریت وفیبرینوژن و هموگلوبین با توجه به دستور العمل وصرف زمان کافی برای گرفتن نمونه خون ونگهداری ورعایت نکات ضروری در نمونه گیری وانتقال آن به آزمایشگاه وکمتر کردن خطا در نحوه شمارش توصیه میگردد. تاکید بر اهمیت غلظت صحیح سیترات به دلیل مشاهده اختلاف نتایج بین دو غلظت ۳.۲% و ۳.۸% اسکولاریته ۳.۲ به اسمولاریته پلاسما نزدیک تر است. چون سیترات سدیم دارای غلظت کمتری است در مقادیر مختلف هماتوکریت نتایج آزمایش های انعقادی تغیرات کمتری نشان خواهد داد. سازندگان کیتهای PT میزان ISI را بر اساس ۳.۲ ارائه میدهند. بر اساس پیشنهاد NCCLS و ISTH غلظت مناسب ۱۰۵-۱۰۹ یا به عبارتی ۳.۳۱-۳.۲ (۳.۲%) می باشد. افزایش میزان EDTA موجب افزایش کاذب واکنش های انعقادی شود. این ماده روی فاکتور ۵ و ۸ اثرات تخریبی داشته و از این رو ضد انعقاد سفارش شده برای آزمون های انعقادی سیترات سدیم می باشد؛ بنابراین میزان مواد ضدانعقاد و همچنین میزان خون در نتیجه آزمون های انعقادی نقش بسزایی دارد.

کلیدواژه ها:

خون ، ضد انعقاد های سدیم سیترات ، EDTA ، فاکتور خونی گوسفند نژاد سنگسری