قابلیت شناخت گردشگری کشاورزی با تکیه بر محصولات انگور و زعفران (مطالعه موردی: روستاهای بخش مرکزی شهرستان کاشمر)

اگر گردشگری با کار کشاورزی که نیاز و معروف همه هست مرتبط شود باعث به وجود آمدن زیرشاخه ای از گردشگری به نام گردشگری کشاورزی خواهد شد، که نیاز به سرمایه و زیرساخت های کلان ندارد و می تواند باعث توسعه ، رونق کشاورزی و روستا شود. در کنار گردشگری کشاورزی توسعه گردشگری روستایی و دیگر شاخه های گردشگری مربوط به روستا همراه خواهد بود. گردشگری کشاورزی باعث حفظ و توسعه اولیه ترین عامل شکل گیری روستا یعنی کشاورزی می شود. این مقاله در تلاش است زمین های کشاورزی محصولات انگور و زعفران را عاملی موثر برای برگزاری گردشگری کشاورزی روستاهای بخش مرکزی شهرستان کاشمر معرفی نماید. چنان که این دو محصول باعث ایجاد دو فصل مجزا برای گردشگری در حیطه کشاورزی هستند. وجود دشت های پهناور زعفران، باغات پهناور انگور و مراحل کاشت و داشت و تولید فرآورده های خشکبار و مواد غذایی از انگور و برداشت زعفران خود جاذبه ای شگرف برای دوستداران طبیعت و کشاورزی می باشد. پژوهش حاضر با بهره گیری از تحقیقات توصیفی، اسنادی، میدانی و تحلیل آماری ( توصیفی- تحلیل عاملی اکتشافی و آزمون های مختلف) موجود در نرم افزار spss و Excel در جهت شناخت ظرفیت های گردشگری کشاورزی محصول انگور- زعفران روستاهای بخش مرکزی شهرستان کاشمر مبادرت ورزید. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها و تحقیقات میدانی این مهم بود که: منطقه مورد مطالعه قابلیت شناخت برای ایجاد گردشگری کشاورزی با تکیه بر محصولات انگور و زعفران را ندارند، ولی با توجه به مصاحبات همراه با کار میدانی پرسشنامه عدم شناخت روستاییان کشاورز، سطح سواد پایین و درک کم آنها از گردشگری و به ویژه گردشگری کشاورزی بوده است که در مورد این ظرفیت بالای کشاورزی که باید با گردشگری همراه شود هیچ گونه شناخت و اطلاعی نداشته اند.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری کشاورزی ، انگور و زعفران ، روستاهای بخش مرکزی شهرستان کاشمر