بررسی تطبیقی شادی از منظر اسلام و روانشناسی

پژوهش حاضر برای رسیدن به هدف کلی خود، بررسی مفهوم شادی ، عوامل شادی، آثار شادی در دودیدگاه و همچنین شباهت ها و تفاوت های دو دیدگاه را به عنوان اهداف جزئی خود انتخاب و دنبال کردهاست. با توجه به ماهیت بنیادی تحقیق و به کمک استدلال و استنتاج نتایج ذیل حاصل گردید: همانگونه که اسلام جهت تمام ابعاد وجودی انس ان دستوراتی را ارائه نموده است؛ شادی را هم به عنوانیک نیاز مورد توجه قرار داده است . شادی ها را به دو دسته شادی های ممدوح ومذموم تقسیم بندی میکند. شادی هایی که موجب اعتلای جسمی و روحی انسان شده و در نهایت منجر به سعادت اخروی فردمی شود را مجاز می داند و شادی هایی را که همراه با فساد و هرزگی می باشند و به زوال عقل و نابودیآخرت منجر می گردند را نامشروع می داند. علم روانشناسی نیز شادی را موضوع تحقیقات خود قرار دادهاست. هردو دیدگاه در باره عوامل ایجاد شادی و پیامدهای آن مواردی را مطرح کرده اند که نظرات آنهابسیار به هم نزدیک می باشد. همچنین هردو دیدگاه فوایدی را برای شادی بیان کرده اند که دین اسلامآثار شادی های ناپسند را نیز مورد توجه بیشتری قرار داده است. در رابطه با نتایج حاصل از تحقیقاتروانشناسی و دستورات اسلام نیز اختلافات جزئی به چشم می خورد که اکثرا ناشی از تفاوت های فرهنگینمونه های تحقیق می باشد.

کلیدواژه ها:

اسلام ، روانشناسی ، شادی