رابطه اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی با نگرانی و کیفیت زندگی کاری معلمان آموزش و پرورش شهرستان سوادکوه شمالی

پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی با نگرانی و کیفیت زندگی کاری معلمان، انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان آموزش و پرورش شهرستان سوادکوه شمالی در سال تحصیلی ۰۰ – ۱۳۹۹ بود که تعداد ۱۶۵ نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه های استاندارد اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی حسن زاده و اولادزاد (۱۳۹۴)، نگرانی مه یر و همکاران (۱۹۹۰) و کیفیت زندگی کاری والتون (۱۹۷۳) بود. پایایی پرسشنامه ها طبق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با ۰/۸۶، ۰/۸۸ و ۰/۸۵ بود. در سطح اطمینان ۹۵ درصد (۰/۰۵=α)، آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه مثبت معنی داری بین اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی با نگرانی معلمان وجود دارد. هم چنین، رابطه منفی معنی داری بین اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی با کیفیت زندگی کاری معلمان وجود دارد.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی ، نگرانی ، کیفیت زندگی کاری