ارزیابی رفتار ایمنی و تعیین برخی متغیر های فردی و شغلی پیش بینی کننده آن

مقدمه: رفتارهایی که در  انطباق با دستور العمل ها و قوانین ایمنی توسط افراد انجام می شود، رفتار ایمنی نامیده می شود و شامل دو حیطه رعایت ایمنی و مشارکت ایمنی است. ارزیابی رفتار ایمنی و شناخت فاکتور های مرتبط با آن در جوامع کاری بومی می تواند گام مفیدی جهت کاهش حوادث باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف ارزیابی رفتار ایمنی و شناسایی متغیرهای فردی و شغلی پیش بین آن در صنایع مختلف انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی به صورت مقطعی روی ۲۷۹  نفر از کارکنان صنایع مختلف  استان قم انجام شد. گرد آوری اطلاعات با استفاده از پرسش نامه اطلاعات فردی و شغلی و پرسشنامه رفتار ایمنی متشکل از ۱۲ سوال مرتبط با رعایت ایمنی و ۱۱ سوال مرتبط با مشارکت ایمنی بود. آنالیز اطلاعات با استفاده از نرم افزار Spss۲۰ و آزمون  Tمستقل، آنالیز واریانس و رگرسیون خطی انجام شد. نتایج: میانگین امتیاز رفتار ایمنی۷۹/۳با انحراف معیار ۶۶/۰ به دست آمد که بزرگتر از متوسط امتیاز در نظر گرفته شده برای پرسش نامه بود. همچنین میانگین امتیاز رعایت ایمنی ۷۶/۰±۹۵/۳ و مشارکت ایمنی ۷۹/۰±۶۱/۳ بود. سه متغیر اندازه صنعت، سابقه کار و تحصیلات دارای ارتباط معنی دار آماری با رفتار ایمنی می باشند و بر روی هم رفته ۳/۱۵ درصد از تغییرات رفتار ایمنی را تبیین می کنند. نتیجه گیری: مطابق نتایج این مطالعه و مطالعات مشابه، برخی متغیر های فردی و شغلی می توانند بر تغییرات رفتار ایمنی اثرگذار باشند. بنابراین در نظر گرفتن این عوامل در طراحی برنامه های مختلف جهت ارتقاء عملکرد ایمنی، به بهینه شدن اقدامات کمک خواهد کرد.  

کلیدواژه ها:

Safety performance ، Safety ruls ، Unsafe behavior ، Accident ، عملکرد ایمنی ، قوانین ایمنی ، رفتار نا ایمن ، حوادث