بررسی ارتباط اختلال خواب با شاخص توانایی انجام کار در کارگران یکی از واحدهای مناطق نفت خیز جنوب

مقدمه: خواب آلودگی روزانه شایع ترین تظاهر روزانه اختلالات تنفسی حین خواب است که بر روی عملکرد رفتاری و شناختی افراد تاثیر منفی زیادی می گذارد. بیمارانی که از این اختلالات رنج می برند در مقایسه با افراد سالم در معرض افزایش ریسک ابتلا به خواب آلودگی افراطی روزانه، عوارض عصبی روانی و هم چنین افزایش احتمال تجربه تصادفات رانندگی و حوادث شغلی هستد که این موارد می توانند توانایی انجام کار در کارگران را کاهش دهند. WAI (Work Ability Index)  یک شاخص مهم و ساده جهت اندازه گیری توانایی انجام کار در کارگران است که به طور عینی می تواند تعادل بین نیاز کار و توانایی انجام کار در کارگران را اندازه گیری نماید. روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی و بر روی ۲۲۴ پرسنل یکی از واحدهای مناطق نفت خیز جنوب که به صورت تصادفی انتخاب شده اند انجام شده است. از تمام شرکت کنندگان خواسته شد تا دو پرسشنامه ESS (Epworth Sleepiness Scale)  و WAI را تکمیل نمایند. کسب نمره بیشترو مساوی ۱۳ برای پرسشنامه ESS به عنوان معیار خواب آلودگی مفرط روزانه و کسب نمره کمتر و مساوی ۳۶ برای پرسشنامه WAIبه عنوان توانایی انجام کار ضعیف در نظر گرفته شد. نتایج: میانگین شاخص WAI در افراد مورد مطالعه (۴۸/۵±۲۲/۴۰) و میانگین امتیاز خواب آلودگی روزانه ESS (۴±۹۹/۶) به دست آمد. نتایج آزمون های آماری نشان داد که بین خواب آلودگی مفرط روزانه و توانایی انجام کار در گروه های سنی مختلف همبستگی (۲۱/۰- = r ) معنی دار وجود دارد (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: میانگین شاخص WAI این مطالعه در سطح قابل قبول قرار داشت (۳۶ خواب آلودگی روزانه می شوند می توان وضعیت توانایی انجام کار در کارگران را بهبود بخشید.  

کلیدواژه ها:

Work ability index ، Daytime sleepiness ، Worker ، توانایی انجام کار ، شاخص توانایی انجام کار ، خواب آلودگی روزانه