بررسی تاثیر سرمایه ی انسانی بر مزیت رقابتی با نقش میانجی قابلیت حسگری بازار وقابلیت مدیریت برند و نقش تعدیلگر پویایی بازار (مورد مطالعه: شرکت های کوچک ومتوسط شهرک های صنعتی اهواز)

هدف این پژوهش بررسی تاثیر سرمایه ی انسانی بر مزیت رقابتی با نقش میانجی قابلیت حسگری بازار و قابلیتمدیریت برند و نقش تعدیلگر پویایی بازار می باشد. از نظر روش انجام، این پژوهش برمبنای هدف کاربردی و برمبنای طرح پژوهش پیمایشی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. با توجه به واحد تحلیل این پژوهش کهسازمان می باشد جامعه آماری این پژوهش را شرکت های کوچک و متوسط شهرک های صنعتی اهواز تشکیلمی دهد. با توجه به فرمول کوکران (جامعه محدود)، اطلاعات به دست آمده از ۶۲ شرکت مورد تجزیه وتحلیلقرار گرفت. به هر شرکت سه پرسشنامه ارسال گردید و میانگین مقادیر یه دست آمده برای هر شرکت در نظرگرفته شد. ۱۸۵ نفر از مدیران و کارشناسان این شرکت ها در این پیمایش مشارکت داشتند. پرسشنامه استانداردابزار جمع آوری داده در این تحقیق می باشد که شامل ۲۸ سوال از الشارنوبی و همکاران ۲۰۲۰ می باشد. ازروش های آمار استنباطی (با استفاده از نرم افزار PLS ) و آمار توصیفی (با استفاده از نرم افزار SPSS ) برای تحلیلداده ها استفاده گردید. همچنین برای آزمون فرضیه های میانجی از آزمون سوبل استفاده شد. یافته های حاصلشده نشان دهنده تائید برازش مناسب مدل پژوهش است . نتایج نشان داد که سرمایه انسانی بر قابلیت حسگریبازار، قابلیت مدیریت برند، مزیت رقابتی تاثیر معناداری دارد. قابلیت حسگری بازار نیز بر مزیت رقابتی تاثیرمعناداری دارد. همچنین قابلیت حسگری بازار و مدیریت برند نقش میانجی بین سرمایه انسانی و مزیت رقابتیداشتند. در نهایت قابلیت پویایی بازار نیز میان قابلیت حسگری بازار و مزیت رقابتی و همچنین میان قابلیتمدیریت برند و مزیت رقابتی نقش تعدیل گر دارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه ی انسانی ، مزیت رقابتی ، قابلیت حسگری بازار ، قابلیت مدیریت برند ، پویایی بازار