سنجش یادگیری در کودکان مبتلا به بیماری مزمن پزشکی براساس سبکهای دلبستگی

هدف از مطالعه حاضر، سنجش یادگیری در کودکان مبتلا به بیماری مزمن پزشکی بر اساس سبکهای دلبستگی بود. به این منظور ۴۵ کودک ۱۲-۱۵ ساله ( ۲۴ دختر، ۲۱ پسر) واجد ملاک های طرح، که با تشخیصیک بیماری مزمن(دبابت، تالاسمی و یا بیماری کلیوی) تحت درمان پزشکی بودند، به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و وارد پژوهش شدند. ملاکهای ورود و خروج، طی مصاحبه اولیه و مشاهده در پروندهپزشکی کودک بررسی شد و کودکان واجد شرایط، پس از اعلام موافقت و امضای فرم رضایتنامه شرکت در طرح پژوهشی توسط مادران در طرح پژوهشی شرکت کردند. کودکان پس از تکمیل پرسشنامه بازنگری شده سبک دلبستگی کولینز و رید (RASS) و بسته آزمونهای عصبروانشناختی رایانه ای کمبریج (CANTAB) براساس نمرات اخذ شده در سه گروه با سبکهای دلبستگی ایمن، اجتنابی و اضطرابی قرار گرفتند. پس از اطمینان از همگن بودن گروه ها از جهت ویژگیهای دموگرافیک در گام بعد سنجش یادگیری در کلیه آزمودنیها انجام شد. نتایج تحلیل واریانس یک راهه حاکی از تفاوت معنادار یادگیری در سه گروه بود. گروهکودکان با سبک دلبستگی ایمن در مقایسه با سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی در یادگیری از کارایی بالاتری برخوردار بودند. این نتایج نشان میدهد که یکی از عواملی که میتواند بر وضعیت سلامت، به ویژه یادگیریکودکان مبتلا به بیماری مزمن پزشکی تاثیرگذار باشد، سبک دلبستگی آنهاست.

کلیدواژه ها:

سبک دلبستگی ، کودکان ، بیماری مزمن ، یادگیری