ارزیابی رابطه بین درماندگی مالی با بازده سهام با استفاده از زنجیره ی مارکف مونت کارلو

روش های زنجیره مارکف مونت کارلو دسته ای از الگوریتم هاست است که برای نمونه برداری از توزیع های احتمالی است که مبنای آن ساختن یک زنجیره مارکف با ویژگی های مطلوب است. یکی از الگوریتم های رایج زنجیره مارکف مونت کارلو الگوریتم متروپلیس-هستینگز می باشد. لذا هدف تحقیق حاضر ارزیابی رابطه درماندگی مالی با بازده سهام با استفاده از الگوریتم متروپلیس-هستینگز در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. بدین منظور تعداد ۱۵۱ شرکت از بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹ با استفاده از روش نمونه گیری حذفی سیستماتیک انتخاب شدند. به منظور آزمون فرضیه های تحقیق از نرم افزار R استفاده شد. همچنین به منظور محاسبه درماندگی مالی از امتیاز Z آلتمن و O اولسون استفاده شد. همچنین در ارزیابی رابطه با استفاده از الگوریتم متروپلیس-هستینگز از دو توزیع پیشین متفاوت برای متغیرهای تحقیق استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که برای متغیر درماندگی مالی Z آلتمن دقت برآورد درماندگی مالی با توزیع پیشین غیرآگاهی بخش بیشتر بود. برای متغیر درماندگی مالی O اولسون، دقت برآورد درماندگی مالی با توزیع پیشین زلنر بیشتر بود. این در حالی هست که در توزیع پیشین غیرآگاهی بخش، تاثیر درماندگی مالی معنی دار نبوده، و در حالت توزیع پیشین زلنر معنی دار بوده است.

کلیدواژه ها:

درماندگی مالی ، بازده سهام ، زنجیره مارکف مونت کارلو ، الگوریتم متروپلیس-هستینگز