اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر عملکرد شغلی بیماران دیالیزی شهر کرمانشاه

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر عملکرد شغلی بیماران دیالیزی شهر کرمانشاهمی باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه بیماران مراجعه کننده بخش دیالیز بیمارستان امام رضا کرمانشاه که در سه ماه آخر سال ۱۴۰۰ به بیمارستان جهت دیالیز مراجعه کرده اند. با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس تعداد ۴۰ نفر از جامعه آماری که شرایط شرکت در پژوهش را داشتند و متمایل به شرکت در پژوهشبودند انتخاب و در دو گروه ۲۰ نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. آزمودنیها از طریق پرسشنامه عملکرد شغلی مورد آزمون قرار گرفتند. پس از انتخاب نمونه نهایی و تقسیم آزمودنیها به دو گروه آزمایش وکنترل، آزمودنی های گروه آزمایش در نشستهای درمان شناختی- رفتاری که هدف آن بهبود وضعیت روان شناختی آنها بود شرکت کردند. نشستها در طول دوازده جلسه ۹۰ دقیقه ای در طول دو ماه برگزار گردید. پس از جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ها (آزمونها) به منظورتجزیه و تحلیل داده ها و استخراج نتایج پژوهش از دو روش آمار توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی ( انالیز کوواریانس) با بهره گیری از نرم افزارSPSS-۲۲ انجام گرفت. نتایج حاکی از آن بود که درمان شناختی- رفتاری با تاثیراتی که بر متغیرهایاساسی روانشاختی دارد، این قابلیت را دارد که عملکرد شغلی بیماران دیالیزی را را ارتقا بخشد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی- رفتاری ، عملکرد شغلی ، بیماران دیالیزی