اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت به خود بر پذیرش خود در زنان سرپرست خانوار

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت به خود بر پذیرش خود در زنان سرپرست خانوار بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان سرپرست خانواده مراجعه کننده به مرکز مشاوره افق ساجدین واقع در امام زاده عینعلی و زینعلی منطقه دو شهر تهران در سال ۱۳۹۹ بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، از میان افرادی که نمره پایین در پرسشنامه پذیرش بی قید و شرط خود (چمبرلین و هاگا، (۲۰۰۱ در پیش آزمونکسب کردند، ۳۰ نفر که دارای ملاکهای ورود و خروج بودند، به عنوان نمونه انتخاب شدند. این ۳۰ نفر به طورتصادفی در ۲ گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل گزینش شدند که گروه آزمایش، درمان مبتنی بر شفقت به خود را دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس و برای تسریع در نتایج حاصله از نرم افزار spss-۲۱ استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از این بود که درمان مبتنی بر شفقت به خود بر پذیرش خود در زنان سرپرست خانوار میشود. لذا این روش درمانی، میتواند روشی موثر جهت افزایش خویشتن پذیری در این زنان شود.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر شفقت به خود ، پذیرش خود ، زنان سرپرست خانوار