بررسی تاثیر بکارگیری مدل مراقبت مشارکتی مبتنی برخانواده برکیفیت زندگی بیماران با سرطان کولورکتال درشهر گراش

مقدمه وهدف: سرطان کولورکتال به عنوان یکی از شایع ترین سرطان های تهاجمی می باشد که ضمن ایجاد مشکلات جسمی برای مبتلایان ، سبببروز مشکلات متعدد اجتماعی و روانی نیز می شود. یکی از جنبه هایی که در اثر ابتلا به سرطان تحت تاثیر قرار می گیرد،کیفیت زندگی است. از آنجاییکه خانواده به عنوان اولین منبع مراقبتی و حمایتی برای عضو مبتلا به بیماری محسوب می شود، نوع نگرش خانواده نسبت به بیماری و مشارکتخانواده در امر مراقبت می تواند تاثیر ویژه ای بر کیفیت زندگی بیماران بگذارد.مواد وروشها: مطالعه حاضر یک کار آزمایی بالینی غیر تصادفی با گروه کنترل بود که بر روی ۸۴ بیمار مبتلا به سرطان کولون و معده در بیمارستانهای امیرالمومنین(ع)گراش صورت گرفت. با روش زوج و فرد بیماران به دو گروه کنترل) ۴۳ ( و آزمون) ۴۵ ( تقسیم بندی شدند.. در گروه آزمون ،الگویمراقبت مشارکتی مبتنی بر خانواده اجرا گردید و در گروه کنترل، اقدام خاصی انجام نشد. سه ماه پس از مداخله، کیفیت زندگی بیماران با پرسشنامهکیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان (QLQ-C۳۰) در هر ۲ گروه سنجیده شد. نتایج به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی )آزمونهای کای دو، تی زوجی، آنالیز واریانس،من ویتنی( با نرم افزار SPSS version۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .یافته ها: یافته ها نشان داد که دو گروه مورد بررسی از نظر مشخصات دموگرافیک اختلاف آماری معناداری نداشتند (P> ۰/۰۵) . نمره کیفیت زندگیو حیطه های مختلف آن ، بین دو گروه قبل از اجرای مداخله تفاوت آماری معناداری نداشت (P > ۰/۰۵) . اما نمره کیفیت زندگی بین دو گروه پساز اجرای مداخله درتمامی ابعاد عملکردی دارای تفاوت معنادار بود (P<۰/۰۵) که حاکی از افزایش کیفیت زندگی در گروه آزمون بود و در گروه آزموننمره کلی کیفیت زندگی از ۲ / ۷ ± ۴۳ به ۳ / ۶±۳ / ۶۸ افزایش پیدا کرده بود.نتیجه گیری: به نظر میرسد الگوی مراقبت مشارکتی مبتنی برخانواده بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان های گوارشی موثر بوده است واستفادهاز این الگوی می تواند منجر و به بهبودی کیفیت زندگی این بیماران گردد

کلیدواژه ها:

مراقبت مشارکتی ، کیفیت زندگی ، سرطان های کولورکتال