اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر پرخاشگری و احساس امنیت اجتماعی در نوجوانان تحت پوشش بهزیستی شهرستان اهواز

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر میزان پرخاشگری و احساس امنیت اجتماعی در نوجوانان تحت پوشش بهزیستی شهرستان اهواز بود.مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه پژوهش نوجوانان تحت پوشش بهزیستی شهرستان اهواز در فصل زمستان سال ۱۳۹۹ بودند. برای نمونه گیری پس از بررسی معیارهای ورود به مطالعه، تعداد ۳۰ نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با روش تصادفی ساده در دو گروه مساوی جایگزین شدند. هر یک از گروه های آزمایش (به تفکیک جنسیت) ۱۰ جلسه ۱۲۰ دقیقه ای (هفته ای دو جلسه) با روش مهارت های زندگی آموزش دیدند و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. ابزارهای پژوهش مقیاس های پرخاشگری و امنیت اجتماعی بودند. داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکووا) و تک متغیری (آنکووا) در نرم افزار SPSS-۲۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: یافته ها نشان داد که گروه ها از نظر جنسیت، سن و تحصیلات تفاوت معنی داری نداشتند (۰۵/۰ مهارت های زندگی در مقایسه با گروه کنترل باعث بهبود معنی دار پرخاشگری (۰۰۱/۰ P<، ۱۶۶/۱۳۱F=) و احساس امنیت اجتماعی شد (۰۰۱/۰ P<، ۵۴/۵۲۸F=)، یافته ها بعد از یک ماه نیز پایدار بودند.نتیجه گیری: نتایج حاکی از تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر کاهش پرخاشگری و افزایش احساس امنیت اجتماعی در نوجوان تحت پوشش بهریستی اهواز بود.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، پرخاشگری و احساس امنیت اجتماعی.