امنیت در نظام سیاسی انقلاب اسلامی (مروری بر فلسفه سیاسی امنیت در مکتب امنیتی تهران)

در انقلاب اسلامی سیاست عین دیانت و مبتنی بر توحید و ولایت است. در فلسفه سیاسی انقلاب اسلامی هرچند پیشرفت مادی مطلوب است اما به عنوان وسیله، اما هدف رشد و تعالی انسان و جامعه است. در این عرصه امنیت فردی و اجتماعی منبعث از ایمان است، در حقیقت برای رسیدن به «امنیت» باید اسلام را حفظ کرد؛ بنابراین اگر انسان ها و جامعه اسلامی، ایمان اسلامی را با عدالت حفظ نماید از آرامش و امنیت برخوردار است. به عبارتی آنچه امنیت را تامین می کند صرفا مادی نیست بلکه بایستی به نیازهای معنوی فردی و اجتماعی توجه نمود، این نگاه در اساس متفاوت از دیدگاه اومانیسم است که در ایجاد امنیت مبنا، تامین نیازهای مادی انسان و اجتماع در جهت اعمال حاکمیت و کسب قدرت می باشد. هر یک از این دو رویکردها فلسفه سیاسی امنیتی متفاوتی دارند. در فلسفه سیاسی مکتب امنیتی تهران، امنیت واقعی که منطبق با فطرت انسانی است در دستگاه ولایت که منشا آن توحید است، فراهم می گردد. در این تحقیق نحوه جمع آوری داده ها از روش مطالعه کتابخانه ای بوده و ادبیات تحقیق و مباحث نظری آن بر این اساس جمع آوری شده و با استفاده از روش تحلیل تفسیری و اسنادی از دیدگاه صاحب نظران حوزه فلسفه سیاسی امنیتی و سایر داده های کیفی با مراجعه به آیات قرآن، تفاسیر، احادیث و فرمایشات حضرت امام خمینی(رحمت ا... علیه) و امام خامنه ای(مدظله العالی) و با استفاده و تحلیل محتوای کیفی مطالب مورد تجربه و تحلیل قرارگرفته و نتیجه گیری شده است.

کلیدواژه ها:

نظام سیاسی جامعه اسلامی ، فلسفه سیاسی امنیت ، دستگاه ولایت ، مکتب امنیتی تهران