بررسی نیاز رویشگاهی گونه زربین

شناسایی و معرفی رستنی های یک منطقه به طور ویژه و محلی اهمیت ویژه ای دارد که از آن میتوان به امکان دسترسیبه گونه های گیاهی خاص در محل و زمان معین، تعیین پتانسیل و قابلیت رویشی، امکان توسعه گونه ها در منطقه را نام برد.زربین جز گونه های سوزنی برگ بومی در شمال ایران محسوب میشود که درختی همیشه سبز است که در اروپا، ترکیه، سوریه،اردن، لبنان و شمال آفریقا نیز میروید. اینگونه یک عنصر گیاهی شاخص برای اقلیم مدیترانه ای است. پراکنش اینگونه در جهانبسیار وسیع اما گسسته و سطح هر یک بسیار اندک است. درختان زربین در نقاط مختلف شمال: رودبار، دیلمان، منجیل، پل زغال،زرین گل، علی آباد کتول، رامیان، اشکور )تا ارتفاع ۱۳۰۰ متر( ارسباران وجود دارد و در غرب کشور فیروزآباد )فارس(، تنگه سولکبهبهان توسعه و گسترش پیداکرده است. اینگونه در جنگلهای زاگرس جنوبی به صورت توده های کوچک، روی هم رفته خالص اما باوسعت کم و غالبا با از پایه های کهنسال با اشکال خاص دیده میشود. زربین گونه ای بازدانه بومی ایران بوده که رویشگاههایطبیعی آن از ذخیره گاه های مهم جنگلی کشور محسوب میشود. درواقع اینگونه در شرایط محیطی ویژهای که سایر گونه هایجنگلی فاقد سازگاری با آن میباشند، رشد و نمو نموده و ازنظر قدرت تثبیت کنندگی خاک، بهسازی محیط و حتی تولید در شرایطسخت قابل توجه است؛ بنابراین حفظ و حمایت از توده های طبیعی اینگونه حائز اهمیت است.

کلیدواژه ها:

سوزنی برگ ، دامنه رشد ارتفاعی ، مدیترانه ، سازگاری.