ساخت و مشخصه یابی نانوالیاف پلی کاپرولاکتون-پلی اتیلن-گلایکول حاوی عصاره بابونه برای کاربرد ترمیم زخم

نانوالیاف الکتروریسی شده به دلیل خواص قابل کنترل بستری مناسب برای بارگذاری انواع داروها و عصاره ها می-باشند. در این پژوهش عصاره بابونه به عنوان یک عامل آنتی باکتریال در نانوالیاف پلی کاپرولاکتون-پلی اتیلن گلایکول بارگذاری شده است. به این منظور محلول های ترکیبی ۳:۲ ، ۱:۱ و ۲:۳ وزنی پلی کاپرولاکتون-پلی-اتیلن گلایکول تهیه و عصاره بابونه (۷%) به ترکیب بهینه افزوده و الکتروریسی شد. مورفولوژی، سلول سازگاری، عدم سمیت سلولی، رهایش عصاره و خاصیت آنتی باکتریایی وب حاصله مورد بررسی قرار گرفت. تصاویر میکروسکوپ الکترورنی (SEM)نشان دهنده یک مورفولوژی مناسب و بدون دانه تسبیحی برای وب نانولیفی (۲:۳)PCL:PEG حاوی عصاره با قطر متوسط nm ۷۰±۲۱۱ می باشد. برهمکنش های بین گروه های عاملی پلی کاپرولاکتون و پلی اتیلن گلایکول و عصاره بابونه در طیف های FTIR دیده می شود. نتایج آزمون کشت سلولی نشان دهنده رشد و تکثیر مناسب سلول های فیبروبلاست بر روی هر دو نمونه نانوالیاف بدون عصاره و حاوی عصاره می باشد. نتیجه آزمون MTT نیز اگرچه تایید کننده عدم سمیت هر دو نمونه بدون عصاره و حاوی عصاره می باشد، اما درصد زنده مانی سلولی بر روی نمونه حاوی عصاره بابونه بیشتر بوده است. نتایج تست آنتی باکتریال خاصیت ضد باکتری نانوالیاف پلی کاپرولاکتون-پلی اتیلن گلایکول حاوی عصاره بابونه را در برابر هر دو باکتری گرم مثبت و گرم منفی تایید می نماید

کلیدواژه ها:

پلی کاپرولاکتون ، پلی اتیلن گلایکول ، عصاره بابونه ، نانوالیاف ، فعالیت ضدباکتریایی