طراحی مدل مشارکت ورزشی زنان و دختران آسیب دیده اجتماعی شهر تهران با استفاده از رویکرد نظریه داده بنیاد

هدف از این پژوهش طراحی مدل مشارکت ورزشی زنان و دختران آسیب ­دیده اجتماعی شهر تهران با استفاده از رویکرد نظریه داده بنیاد است. روش پژوهش حاضر کیفی و از نوع اکتشافی است. جامعه آماری شامل اساتید دانشگاه، کارشناسان و صاحب نظران بودند. رشته تحصیلی و داشتن تالیفات علمی مرتبط با موضوع، دارا بودن سمت های مدیریتی و تجارب اجرایی در حوزه جامعه شناسی ورزشی و کارشناسان حوزه بانوان آسیب دیده اجتماعی در بهزیستی و مراکز بازپروری، از جمله شاخص­های انتخاب لیست اولیه صاحب­نظران بود. روش نمونه­ گیری به صورت نمونه گیری غیر احتمالی، با انتخاب هدفمند و با حداکثر تنوع یا ناهمگونی استفاده شد. اندازه نمونه در این پژوهش بر مبنای شاخص اشباع نظری برابر با ۱۶ نفر بود. ابزار اندازه ­گیری مصاحبه باز بود و بر مبنای سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزنینشی که کمک نرم ­افزار Maxqda نسخه ۲۰۱۸ تحلیل شد. بر مبنای تحلیل داده­ها ۱۶۸ مفهوم اولیه، ۲۴ مقوله اصلی و ۵ هسته اصلی شناسایی شد. سپس پنج قضیه نظری براساس مدل پارادایمی نظریه داده بنیاد برای طراحی مدل مشارکت ورزشی زنان اسیب دیده اجتماعی شهر تهران مطرح شد. به موجب این نتایج می­توان استنباط کرد که طراحی مدل مشارکت ورزشی زنان اسیب دیده اجتماعی محقق نمی­شود بلکه یک فرایند هدفمند است که در بسیاری از ویژگی­ها و حالت­ها ریشه دارد.

کلیدواژه ها:

مدل مشارکت ورزشی ، زنان و دختران آسیب دیده اجتماعی ، نظریه داده بنیاد