تاثیر نوگرایی و نوسازی بر سبک زندگی دو نسل (والدین و فرزندان) در استان کردستان(مطالعه موردی به شهرستان بیجار)

با توجه به اینکه جامعه ایران در برخورد با نوسازی و نوگرایی در ابعاد مختلف با آمادگی ومطابق با نیازهای اساسی اش روبرو نشده است، لذا آهنگ تغییرات در ابعاد های مختلف به شکل هماهنگ و موزون پیش نرفته است. هم چنین این امر منجر به ایجاد شکاف نسلی(نسل اولی ها و نسل دومی ها) در جامعه بیجار شده است. این اختلاف و شکاف نسلی بر سبک زندگی والدین و فرزندان نیز تاثیر گذاشته بود.از این رو، تحقیق حاضر با هدف تاثیر نوگرایی و نوسازی بر سبک زندگی والدین و فرزندان در استان کردستان به انجام رسیده است. در این پژوهش از نظریه های لرنر، مک کله لند، اسمیت و اینکلس، شارما و ترنر، بوردیو و گافمن استفاده شده است. روش تحقیق علی_ مقایسه ای است. جامعه آماری شامل والدین و فرزندان بیجاری است،(فرزندانی که با والدین خود زندگی می کنند) که البته والدین در بازه سنی ۴۰ تا ۶۰ سال و فرزندان در بازه سنی ۱۵ تا ۳۰ سال مورد مطالعه قرار گرفته اند. برای انتخاب نمونه های مورد مطالعه از روش نمونهگیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای استفاده گردید. تعداد نمونه ها معادل ۷۶۸ نفر برآورد گردید. از پرسشنامه محقق ساخته داده ها گردآوری شد. روایی و پایایی ابزار اندازه گیری مورد تایید قرار گرفت. با استفاده از نرم افزار Amos ،و مدل معادلات ساختاری روابط بین متغیرها آزمون شد. نتایج نشان داد، نوگرایی و نوسازی بر سبک زندگی با توجه به نقش نسل (والدین و فرزندان) تاثیر گذار بوده است.

کلیدواژه ها:

سبک زندگی ، نسل ، نوگرایی ، نوسازی ، بیجار ، توسعه