بررسی مجازات تبعید در فقه

تبعید، نوعی کیفر در فقه و حقوق است . تبعید درلغت به معنای "دورکردن " و دراصطلاح ، مجازاتی است که به موجب آن فرد مجرم از اقامت در وطن و شهر خود ممنوع می شود و برای مدتی معین به سکونت در محل دیگری محکوم می گردد. این اصطلاح ظاهرا پس از مشروطه در ایران رواج یافته و امروزه در متون قانونی بسیار متداول است . لذا همان طور که گفته شد، مفهوم حقوقی تبعید همان برداشت مصطلح و رایج و نزدیک به معنی لغوی آن می باشد. چنان که در کتاب مبسوط در ترمینولوژی حقوق نیز در تعریف واژه تبعید آمده است : "تبعید: (=تغریب ، ابعاد، نفی بلد) عبارت است از اخراج مجرم از محل ارتکاب بزه و یا از اقامتگاه وی (که غالبا در قدیم یکی بود). در این مقاله که بصورت توصیفی تحلیلی می باشد سعی بر این است که با استفاده از مقالات معتبر و اسناد کتابخانه ای به بررسی مجازات تبعید در فقه پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

تبعید ، مجازات ، فقه ، حقوق