نقش فناوری اطلاعات در بهبود کیفیت زندگی شهری

یک شهر باید شاخصه های چهار مولفه اجتماعی، زیستی، کالبدی و خدماتی را داشته باشد تا مکانی مناسب برای زندگی باشد. مشکل آلودگی هوا در شهرهای بزرگ ایران و برخی کشورهای دیگر دنیا، گفت: امروزه آلودگی هوا در کلانشهرها وضعیتی را موجب شده که شهروندان به شدت از شرایط و کیفیت زندگی در شهر محل سکونت خود ناراضی هستند و بیشتر ایام سال گازهای سمی استنشاق می کنند. بالاترین هدف توسعه و مدیریت شهری، بهبود کیفیت زندگی و خوشبختی شهروندان است، حال آنکه کیفیت زندگی مفهومی چندبعدی است و جنبه های مختلفی را در برمی گیرد. با توجه به این که یکی از دلایل شکل گیری شهرهای جدید در ایران، طراحی محیط های برنامه ریزی شده و مطلوب برای ساکنان آن بوده، پیگیری این موضوع که شرکت عمران شهرهای جدید تا چه اندازه توانسته است رضایت مندی شهروندان را فراهم نماید، می تواند مورد توجه قرار گیرد. توسعه برنامه ریزی شهری و افزایش میزان رضایت از کیفیت زندگی در فضاهای برنامه ریزی شده، از اهداف اولیه و اصلی شهرها محسوب می شود. به همین دلیل، محققان معتقدند برنامه ریزی همسو با بهبود کیفیت زندگی می تواند زمینه های دیگر توسعه مانند توسعه اجتماعی، اقتصادی و کالبدی را به همراه داشته باشد. یکی از مهمترین اهداف مطرح کردن مفهوم «کیفیت زندگی شهری» اصلاح و تکامل توسعه از توسعه صرف کمی به توسعه پایدار شهری بوده است. در واقع کیفیت زندگی شهری یکی از اهداف اصلی توسعه پایدار و یکی از عوامل اساسی برای شکوفایی و ارتقا کیفیت زندگی است. در نتیجه می توان گفت مردمی که در محلاتی با قابلیت پیاده روی بیشتر زندگی می­ کنند، عموما حس تعلق بیشتری نسبت به جامعه خود دارند و از شبکه های اجتماعی قوی تری در میانشان برخوردارند. علاوه بر این کسانی که به صورت دائم و مکرر پیاده روی می کنند، نسبت به کسانی که به ندرت پیاده روی می کنند، دارای سطوح بالاتری از اعتماد اجتماعی و مشارکت هستند.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی شهری ، فناوری اطلاعات