تاریخچه زبان کهن فارسی ( پارسی )

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 188

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ILPCONF01_171

تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1401

چکیده مقاله:

زبان فارسی زبانی است که در کشورهای ایران، افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان به آن سخن می گویند.فارسی زبان رسمی کشورهای ایران و تاجیکستان و یکی از زبان های رسمی کشور افغانستان است.در ایران بیش از ۴۰ میلیون تن)بین ۵۸٪ تا ۷۹٪) پارسی زبان هستند.در افغانستان ۲۰ میلیون تن، در تاجیکستان ۵ میلیون تن، و در ازبکستان حدود ۷ میلیون تن به فارسی سخن می گویند.زبان پارسی گویش ورانی نیز در هند و پاکستان دارد (زبان فارسی در شبه قاره هندوستان). با توجه به رسمی بودن زبان فارسی در ایران، افغانستان و تاجیکستان و تسلط گویشوران سایر زبان ها بدان به عنوان زبان دوم روی هم رفته می توان شمار پارسی گویان جهان را حدود ۱۱۰ میلیون تن برآورد کرد.گرچه پارسی اکنون زبان رسمی پاکستان نیست، پیش از استعمار انگلیس و در زمان امپراتوری مغول (به فرمان اکبرشاه)، زبان رسمی و فرهنگی شبه قاره هند بوده است. زبان رسمی کنونی پاکستان (اردو)، که «اسلامی شده»ی زبان هندی است، بسیار تحت تاثیر پارسی بوده است و واژه های پارسی بسیاری دارد. به خاطر تاثیر بسیار زیاد زبان فارسی در پاکستان، بنیان گذاران این کشور تصمیم گرفتند که سرود ملی پاکستان به زبان فارسی باشد. در تعاریف رسمی پاکستان، زبان اردو دختر زیبای زبان فارسی معرفی می شود.

کلیدواژه ها:

زبان فارسی-کشورایران-تعاریف رسمی-تعاریف غیررسمی

نویسندگان