نقش فرزندپروری هلیکوپتری در آمادگی به اعتیاد با میانجیگری هوش شخصی و استواری روانی

مقدمه: امروزه آمادگی به اعتیاد یکی از مشکلات مهمی است که تمام کشورهای جهان درگیر آن هستند. در حالی که روز به روز شاهد کاهش سنین مبتلایان به آن هستیم. هدف: این پژوهش به منظور بررسی رابطه بین فرزندپروری هلیکوپتری، هوش شخصی و استواری روانی با آمادگی به اعتیاد انجام شد. روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. به این منظور ۲۸۵ نفر از دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی شهرستان های مراغه و بناب به روش دردسترس انتخاب شدند. داده هاازطریق پرسشنامه فرزندپروری هلیکوپتری لوبی و همکاران (۲۰۱۸)، هوش شخصی مایر و همکاران (۲۰۱۳)، استواری روانی کلاف، ایرل و سوئل (۲۰۰۲) و آمادگی به اعتیاد وید و بوچر (۱۹۹۲) گردآوری و به روش همبستگی- معادلات ساختاری و به وسیله نرمافزار spss و AMOS نسخه ۲۴ تجزیه تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که سبک فرزندپروری هلیکوپتری، هوش شخصی و استواری روانی در تبیین مدل آمادگی منفعل دانشجویان به اعتیاد نقش دارند. در نهایت متغیرهای مدل توانستند ۵۷ درصد از واریانس آمادگی به اعتیاد و ۴ درصد از واریانس استواری روانی و ۲۱ درصد از هوش شخصی را تبیین کنند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پیشنهاد میشود در مداخلات مربوط به کاهش گرایش به اعتیاد، آموزش فرزندپروری هلیکوپتری، استواری روانی و هوش شخصی در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

آمادگی به اعتیاد ، سبک فرزندپروری ، استواری روانی ، هوش شخصی