تعلیم و تربیت و سواد رسانه ای در مدیریت آموزشی

سواد رسانه ای۱ و آموزش آن پدیده ای است که در دهه های اخیر مورد توجه جدی سازمانهای بین المللی و ارتباطی، محافل علمی و آکادمیک و همچنین برنامه های آموزشی بسیاری از کشو رها قرار گرفته است. باید توجه داشت که سواد رسانه ای به صورت خودبه خودی در افراد به وجود نمی آید و با سیستم آموزشی منسجم امکانپذیر است. همچنین، بهترین زمان برای پایه گذاری مهارتهای تفکری و آموزش سواد رسانه ای، دوران پیش از دانشگاه و خصوصا دبستان است؛ چراکه هنوز ذهن افرادکاملا بر اساس قراردادهای اجتماعی بسته نشده و نیز اینکه کودکان مخاطبان خاص رسانه ای هستند. متخصصان تعلیم و تربیت، در خصوص ماهیت تعلیم و تربیت نوین، موارد و فرضهایی را برمی شمارند که عبارتند از: تعلیم و تربیت اساسا باید با تفکر سطح بالا سروکار داشته باشد.هدف اصلی از آموزش سواد رسانه ای کسب مهارت در مدیریت اطلاعات، شناخت تاثیرات ممکن در استفاده از رسانه ها، و افزایش پتانسیل جهت انجام گفتمان دموکراتیک در جامعه جهانی است. چراکه شهروندان برخوردار از سواد رسانه ای، در برابر هجوم اطلاعات رسانه ای، آسیب پذیری کمتری دارند زیرا پیام هایی را که به منظور تاثیرگذاری بر آنها طراحی و ارسال شده در سطوح مختلف مورد شناسایی قرار می دهند و قادر خواهند بود خودمختاری بیشتری در مواجهه با پیام های رسانه ای داشته باشند.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی ، سوادد رسانه ای ، تعلیم و تربیت