رابطه حمایت اجتماعی وکیفیت زندگی در بهزیستی روانشناختی معلمان زن در دوره شیوع کرونا

با توجه به تاثیرات مخرب جسمی و روانی ناشی از گسترش ویروسکروید - ۱۹ و قرنطینه ناشی از آن بر الگوی زندگی اجتماعی و آموزشی، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه حمایت اجتماعی و کیفیت زندگی در بهزیستی روانشناختی معلمان زن به عنوان پیشروان تعلیم و تربیت آینده سازان جامعه، انجام شد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی، بر روی ۱۴۰ نفر از معلمان زن استان زنجان، در سال تحصیلی ۱۴۰۱- ۱۴۰۰ با روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. جهت تحلیل داده ها از پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی ریف، حمایت اجتماعی زیمت و همکاران (۱۹۹) و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (۳۶-SF)، استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که سلامت جسمانی از مولفه های کیفیت زندگی (۰/۱۷=r)،با تسلط بر محیط پیرامون و هدفمندی زندگی از مولفه های بهزیستی روانشناختی معلمان زن رابطه معناداری داشتند. هم چنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام نشان داد، مولفه های پیش بینی کننده سلامت جسمانی، ۱۷ درصد میزان بهزیستی روانشناختی معلمان زن را تبیین کرده است. با توجه به نتایج مطالعه حاضر از اقدامات ضروری برای حفظ و ارتقاء سلامت روان معلمان زن در شرایط بحرانی کرونا، افزایش فعالیت جسمانی و ارتقای سطح سلامت عمومی توام با احیای تسلط کافی بر کنترل فعالیت ها و حس مفید و هدفمندی در راستای فعالیت آموزش از راه دور بوده است.

کلیدواژه ها:

ویروس کووید -۱۹ ، حمایت اجتماعی ، کیفیت زندگی ، بهزیستی روانشناختی