تاثیر آموزش مجازی بر نرخ بزهکاری سایبری دانش آموزان

با شیوع ویروس کشنده کوئید- ۱۹ از سال ۱۳۹۸ در دنیا و ایران، نظام آموزشی اغلب کشورها از حالت حضوری درمدارس خارج شد و معلمان آموزش و پرورش و دانش آموزان و نیز اساتید و دانشجویان دانشگاه ها با استفاده از نرمافزارهای خاص، کلاس های خود را به صورت مجازی و از طریق اینترنت ادامه دادند. علیرغم کاستی ها و عدم مهارت هردو قشر، بزودی یک تجربه وسیع و همگانی از تشکیل کلاسهای مجازی در فضای سایبری بدست آمد. ولی در کنار اینتجربیات شخصی و ملی، یک سری مشکلات جدید دامنگیر نظام آموزشی گردید؛ از جمله تضعیف سطح آموزشی، بینظمی در زندگی شخصی، تقلب های گسترده، بزهکاری و مواردی از این قبیل. مهمترین مسئله ای که امروزه جوانان ونوجوانان با آن درگیر هستند، استفاده از فضای مجازی و مواجه شدن با مخاطرات اجتماعی است. چراکه آنان با وابستگیشدید به فضای مجازی چه بسا از خانواده فاصله میگیرند و در انتخاب مسیر درست دچار سردرگمی می شوند. در بینبزهکاران سایبری، فرصت را غنیمت شمرده و در بستری امن و بدور از شناخته شدن هویت شان، به اهداف مجرمانه خویشنایل آیند. بزهکاران سایبری معمولا از جوانان تحصیل کرده تشکیل می شود و اخیرا در تمام جهان شاهد افزایش چشمگیرتعداد جرائم ارتکابی توسط قشر تحصیل کرده هستیم که به نظر می رسد مولفه های علت شناختی مشابهی نظیر مولفه هایشناخته شده در مورد جرائم سنتی در مورد ایشان صدق می کند. پژوهش حاضر، در تلاش است تا ضمن آسیب شناسیفضای مجازی و به مدد یافته های جرم شناسی، به تاث یرات این فضا بر بزه کاری اطفال و نوجوانان بپردازد. این تحقیق براساسروش تحقیق توصیفی - تحلیلی و میدانی به بررسی نرخ بزهکاری دانش آموزان در فضای مجازی می پردازد.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، سایبری ، بزهکاری سایبری ، دانش آموزان