بررسی حقوقی نشر داده های خصوصی در فضای مجازی

جرم انتشار داده های خصوصی در فضای مجازی همانند سایر جرایم سایبر، ویژگی های منحصربه فردی دارند کهزمینه بزهکاری و بزه دیدگی افراد را به خوبی فراهم می نماید.هدف تحقیق حاضر بررسی حقوقی نشر داده هایخصوصی در فضای مجازی است.روش تحقیق به صورت توصیفی و تحلیلی بوده و اطلاعات پژوهش با استفادهاز مطالعات کتابخانه ای به دست آمده است.بر اساس یافته های به دست آمده در حقوق ایران در حمایت از حریمخصوصی و داده های شخصی مقرراتی پیش بینی شده است که قانون جرایم رایانه ای، قانون تجارت الکترونیک وقانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات از آن جمل هاند.سیاستگذاران تقنینی به صیانت از این حق شهروندانتوجه داشت هاند و نظام حقوقی ایران در این زمینه شاهد دستاوردهای مثبتی بوده است، اما با معضلات هم در اینزمینه روبرو می باشد که رفع آنها مستلزم قوانین و مقررات پیشینی و پسینی بهینه و موثر و متناسب با مقتضیاتفضای سایبر است.بدون تردید این امر بدون تاثیرپذیری از قواعد بین المللی حقوق بشر و اقتباس از هنجارها وتوصیه های اسناد بین المللی امکان پذیر نیست.به طور کلی، حقوق ایران به لحاظ فقدان برخی از اصول حاکم برداده های خصوصی، کامل نبودن اصول پیش بینی شده و ارجاع برخی دیگر به آیین نامه های مختلف دارای نقایصجدی است که باید از سوی مقنن مورد بازنگری قرار گیرد.از سوی دیگر، فقدان مقررات جامع در زمینه حمایتاز حریم خصوصی مانع از درک و اجرای صحیح حمایت از داده در دادگاه ها و مراجع اداری می گردد.

کلیدواژه ها:

حریم خصوصی ، فضای مجازی ، داده های خصوصی ، حقوق بشر