شهرسازی مشارکتی و جایگاه مردم در برنامه ریزی شهری با تاکید بر نقش مشارکت در نوسازی(نمونه مورد مطالعه شهر نی ریز)

به موازات رشد شهرنشینی و به تبع آن تغییر الگوهای مشارکت، لزوم بازنگری در الگوهای سنتی مشارکتبیش از پیش ضروری به نظر می رسد تا بتوان بر اساس آن زمینه های مشارکت گسترده و فراگیر شهروندانرا در ابعاد گوناگون زندگی اجتماعی فراهم آورد. . با توجه به اینکه یکی از وظایف شهرداری ها نوسازی بافتهای فرسوده و ناکارآمد شهری است و نوسازی بافت های فرسوده شهری به عنوان یکی از اهداف و سیاستهای دولت در برنامه های توسعه کشور برنامه پنجم محسوب می شود. از این رو مدیران و متولیان عرصهنوسازی با اتخاذ سیاست ها و برنامه هایی سعی در اجرایی نمودن اهداف برنامه پنجم توسعه شدند. در اینراستا وزارت راه و شهرسازی و کشور در سطح کلان اقدام به تهیه طرح های نوسازی و بهسازی برای شهرهایکشور نموده اند و تسهیلات در اختیار نهادی های مدیریتی ذیربط در سطح محلی جهت شروع فرایند کارنموده اند. برهمین اساس هدف از این مقاله تبیین نقش تسهیلگری شهرداری نی ریز در مشارکت مردم براینوسازی بافت های فرسوده است. نوع تحقیق کاربردی و با توجه به ماهیت موضوع و اهداف تحقیق رویکرد حاکم بر فضای تحقیق توصیفی- تحلیلی است. در بخش اول یک مطالعه مروری انجام شده است و در بخش تجزیه و تحلیل است با توجه به ویژگی پیمایشی و نظریه ای پژوهش ،از روش های کمی و کیفی دراین بخش استفاده شده است. نظرات ساکنین در کل سطح بافت فرسوده حاکی از تمایل حدود ۲۶ درصد ازساکنین برای نوسازی و بهسازی بناهای مسکونی در صورت اعطای تسهیلات و سیاست های تشویقی است.همچنین ۴۳.۵ درصد ساکنین محلات محدوده پژوهش نیز نوسازی بوسیله سرمایه گذار را پیشنهاد نمودهاند.این اعداد نمایانگر آمادگی نسبی مالکین بافت برای حضور بخش خصوصی در این حوزه می باشد

کلیدواژه ها:

شهرسازی مشارکتی ، جایگاه مردم ، مشارکت در نوسازی