سطح بندی پایداری اجتماعی با استفاده از مدل Vikor_AHPنمونه موردی محلات ۱۲ گانه منطقه سه تهران

توجه به پایداری اجتماعی به عنوان جزئی از توسعه پایدار یا زمینه ای برای توسعه پایدار و در نظرگیری پایداری اجتماعیبه عنوان یک فرایند یا محصول، معیارها و متغیرهای متفاوتی جهت سنجش آن در محلات شهری است که دارای روابطمختلف علی-معلولی و مستقیم و غیرمستقیم هستند و توجه به موضوع پایداری اجتماعی در محله های شهری و سنجشآن در مراحل مختلف مداخله در آنها می تواند یکی از اهداف عمده در فرایند برنامه ریزی شهری دوران معاصر باشد بر همیناساس هدف از این تحقیق سنجش سطح پایداری اجتماعی محلات منطقه سه شهر تهران با استفاده زا مدل Vikor_AHPاست تا سطح برخورداری محلات از نظر پایداری اجتماعی ارزیابی گردد. نوع تحقیق کاربردی و با توجه به ماهیت موضوع و اهداف تحقیق رویکرد حاکم بر فضای تحقیق توصیفی- تحلیلی است جامعه آماری این پژوهش ۱۲ محله منطقه ۳ شهر تهران است. شاخص های مورد استفاده برای به دست آوردن پایداری اجتماعی شامل ۱۸ شاخص میباشد و روش تجزیه و تحلیل داده ها نیز از و روش چند معیاره VIKOR است. و جهت وزن دهی به شاخص ها هم از روش AHP استفاده شدهاست. همچنین از نظر اهمیت وزن شاخص ها نرخ اشتغال با وزن ۰.۰۸۸۵۲ و بارتکفل با وزن ۰.۰۸۵۲ و نرخ اجاره نشینیبا وزن ۰.۰۸۱۹ است و درصد زنان شوهردار با وزن ۰.۰۱۹۶ دارای کمترین وزن هستند. محلات قبا، داودیه و اختیاریه دارایبیشترین میزان پایداری اجتماعی هستند و محلات آرارات امانیه و دروس هم دارای بدترین وضعیت نسبت به دیگر محلاتمنطقه یک هستند

کلیدواژه ها:

سطح بندی ، پایداری اجتماعی ، مدل Vikor_AHP ، محلات ۱۲ گانه منطقه سه تهران