مقایسه دو ابزار بافرینگ ساده و آنالیز شبکه در سیستم اطلاعات جغرافیایی در بررسی دسترسی واقعی شهروندان به فضای سبز شهری

محققان رشته های مختلف، چگونگی بهبود سلامت جسمی و روانی در تماس با پارک های شهری را بررسی و اثبات کرده اند.از لحاظ پارکهای شهری اصفهان در مقایسه با دیگر شهرهای ایران از سرانه بالایی برخوردار می باشد. لیکن بیشتر پارکها دراین شهر در حاشیه رودخانه زاینده رود واقع شده اند به گونه ای که امکان استفاده بهینه از این پارک ها و بهره مندی از فوایداکولوژیکی، فرهنگی، اقتصادی آنها تنها برای افراد ساکن در این نواحی فراهم است و برای شمار زیادی از شهروندان دسترسیبه پارک ها در حالت مطلوب نمی باشد. در این تحقیق به این منظور بررسی میزان دسترسی مطلوب از ابزار آنالیز شبکه درمحیط GIS و مقایسه آن با ابزار بافر ینگ به عنوان روش رایج در بررسی های قبلی استفاده شد. به منظور بررسی و مقایسه دسترسی ساکنان محله های مختلف از شاخص های میزان جمعیت تحت سرویس و میزان سطح تحت سرویس و زماندسترسی استفاده شد. توزیع مکانی پارکها در ۷ محله (باغ نگار، فیض، آبشار، سعادت آباد، مصلی، تخت فولاد و همت آباد)از این منطقه با شاخص های نسبت سطح تحت سرویس و نسبت مساحت تحت سرویس و زمان دسترسی مورد مقایسه قرارگرفت در نهایت مشخص شد که پارکهای شهری دربخش هایی از این منطقه از توزیع مناسبی در رابطه با جمعیت برخوردارنیستند. قابلیت سرویس دهی پارکها درمحله های باغ نگار فیض و آبشار مناسب تر و در محله ی سعادت آباد بسیار نامناسبتشخیص داده شد.در مکان هایی با میزان دسترسی یکسان با هر دو روش دلیل خطی بودن پارکها در این منطقه تشخیصداده شد.

کلیدواژه ها:

پارکهای شهری ، توزیع مکانی ، آنالیز شبکه ، دسترسی ، قابلیت سرویس دهی