اصول طراحی بناهای میانافزا در بافت تاریخی شهرها

این مقاله بر نگهداشت ارزشهای بافت تاریخی شهرها با توجه به تبیین اصول توسعه میانافزا تمرکز دارد. یکی از بزرگترین دغدغههای شهریموجود، تقابل حفاظت از بافتهای شهری تاریخی و توسعه شهری در دوره معاصر است. واقعیت موجود و قابل مشاهده شهرهای تاریخی ماحاکی از آن است که وضعیت کنونی این شهرها بیش از آنکه متاثر از اصول خاص برگرفته از این نوع بافت شهری باشد؛ تحت تاثیر فرآیندمداخلات مربوط به ساختارهای کالبدی و فضایی جدید است. آثار جدید به طور عموم از منظر رویکردهای نظری و مفهومی، اشکال و فرمهایکالبدی، نحوه تعریف رفتارها و عملکردها و چگونگی استفاده از مصالح و شیوههای ساخت و ساز، در اغلب موارد مناسبتی با بافت تاریخی شهرهاندارد. در این راستا با استفاده از روش مطالعات اسنادی، بررسی تجربیات بصورت نظری و تجربی با تکیه بر روش استدلال منطقی، سعی درشناسایی اصول طراحی بناهای میانافزا در بافت تاریخی شهرها شده است. یافتهها نشان میدهد ارزشهای نهفته در بافت تاریخی شهرها، زبانمشترک حفاظت و توسعه است که با شناسایی آن اصول طراحی بناهای میان افزا و نحوه تودهگذاری در میراث شهری نیز مشخص میشود.

کلیدواژه ها:

اصول طراحی ، بناهای میانافزا ، توسعه پایدار ، بافت تاریخی ، مدیریت تغییر