سطوح حس مکان در فضاهای شهری (نمونه موردی : میدان امام خمینی و امام حسین شهر تهران)
محل انتشار: فصلنامه دانش شهرسازی، دوره: 2، شماره: 2
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 222
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_UPK-2-2_004
تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1401
چکیده مقاله:
وجود حس مکان در یک فضای شهری یکی از پیششرطهای پایداری آن است. تاکنون نمونه مطالعات صورت گرفته در زمینه حس مکان در فضای شهری، بهصورت کلی و کیفی بوده و بین سطوح مختلف حس مکان با شاخصهای سنجش متفاوت، تمایزی قائل نشدهاند. حتی مطالعات نظریه سطحبندی هفتگانه شامای نیز بهصورت کیفی بوده و شاخصهای مربوط به هر سطح را مشخص نکرده است. لذا نحوه سنجش سطوح حس مکان بدعت اصلی این مقاله بهشمار میرود. در این پژوهش سعی شده است بهعنوان مدخلی برای ورود به این موضوع، بهصورت روشمند به سنجش سطوح حس مکان در یک فضای شهری پرداخته شود. بسط مفهوم حس مکان در فضاهای شهری و مفهومسازی آن درقالب یک مدل تجربی سنجش حس مکان و سنجش سطوح مختلف آن برپایه نظریه حس مکان شامای، از اهداف کلیدی این پژوهش هستند. پرسش اصلی پژوهش عبارتستاز: «فعالیتها چه تاثیری بر حس مکان افراد در فضاهای عمومی شهری دارند؟ »روش تحقیق نیز درابتدا شامل مطالعات اسنادی بوده که نتایج آن درقالب جدولی تفصیلی آورده شدهاست. سپس مدل تجربی پژوهش با روش مفهومسازی استخراج گردیده و با روش دلفی و به کمک مشورت خبرگان، تدقیق شدهاست. در مرحله بعد با استفادهاز روش استقرایی و قیاسی و مطالعات پیمایشی در دو فضای شهری منتخب در تهران (میدان امامحسین و امامخمینی)، پرسشنامهای متناظر با هریک از بخشهای مدل تجربی مذکور، تنظیم شده و بین ۴۰۰ نفر از شهروندان حاضر در دو فضای نمونه تکمیل و بهکمک نرمافزار SPSS تحلیل شدهاست. سطحبندی حس مکان بااستفاده از آزمون آماری بتا صورت گرفته است. همچنین از طریق آزمون همبستگی مشخص شده که با افزایش جاذبه و بهویژه تنوع فعالیتها و همچنین حرکت از فعالیتهای اجباری به انتخابی و بهویژه اجتماعی، میزان حس مکان افزایش مییابد. در نهایت راهبردهایی درجهت ارتقای میزان حس مکان در فضاهای شهری براساس نتایج مباحث مذکور، ارائه شدهاست.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
الهام ضابطیان
دکتری شهرسازی، پژوهشکده نظر، تهران و پژوهشگر مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، تهران، ایران
رضا خیرالدین
دانشیار، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :