تحلیل جامعه شناختی نقش فرسودگی شغلی در ایجاد بطالت شغلی؛ مورد مطالعه کارمندان دانشگاه صنعتی شریف

فرسودگی شغلی نوعی خستگی هیجانی می باشد که این خستگی باعث شخصیت زدایی و ایجاد نگرش های منفی، بی عاطفه و بدبینانه به مراجعه کنندگان و ماهیت شغل می گردد. از سوی دیگر، بطالت شغلی یکی از دغدغه های سازمان ها دولتی و خصوصی می باشد. بطالت رفتاری است که ممکن است همه کارکنان سازمان در همه سطوح به نوعی مرتکب آن شوند. این پژوهش با هدف بررسی علل و زمینه های به وجود آورنده بطالت، در میان کارمندان دانشگاه صنعتی شریف، انجام شده است. روش پژوهش نظریه داده بنیاد می باشد که داده های مورد نیاز آن از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با ۳۵ نفر از کارمندان انجام شده است. شیوه انتخاب مشارکت کنندگان، هدفمند و تعیین تعداد آن ها با رسیدن به مرحله اشباع، مشخص گردید. از مجموع ۶۶۵ داده ی خام، ۳۸۵ مفهوم، ۳۵ خرده مقوله و ۱۴ مقوله اصلی از داده های اولیه استخراج گردید. در نهایت مفهوم محوری فرسودگی شغلی، به عنوان پدیده اصلی که بقیه مقولات را پوشش می داد، انتخاب گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که مهم ترین عوامل به وجود آوردن حس بطالت و کم کاری شغلی در مشارکت کنندگان، ۱- بی اعتمادی ادراک شده،۲ - بطالت آموخته شده و ۳- بی انگیزگی می باشد. این عوامل در نتیجه ۱- نا همنوایی ساختاری در شغل ؛ ۲- شخصیت زدایی شغلی و ۳- نهادینه شدگی بطالت به وجود می آید که پیامدهایی مانند؛ ۱- بطالت ناشی از اثر مدیران؛۲ - ناهمنوایی اهداف و ۳- عملکرد ضعیف را در پی دارد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، بطالت شغلی ، کارمندان ، نظریه داده بنیاد ، بی انگیزگی