بررسی و مقایسه ساختار سازه ای واکه های زبان فارسی در کودکان ۴ تا ۷ ساله کاشت حلزون شده و دارای سمعک

سابقه و هدف: یکی از مهم ترین ویژگی های فیزیکی واکه ها، ساختار سازه ای آن هاست. کیفیت یک واکه به سازه های آن بستگی دارد. یکی از بارزترین خطاهای گفتاری افراد آسیب دیده شنوایی، خطاهای واکه ای است. هدف این مطالعه تعیین و مقایسه ساختار سازه ای واکه های زبان فارسی در کودکان آسیب دیده شنوایی عمیق و کاشت حلزون محدوده سنی ۴ تا ۷ سال بود. مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی-تحلیلی به صورت مقطعی روی ۲۱ کودک آسیب دیده شنوایی عمیق و ۱۷ کودک دارای کاشت حلزون انجام شد. پس از لحاظ کردن معیارهای ورود و خروج، آزمون تولید واکه ها گرفته شد. سازه اول و دوم هر شش واکه به طور جداگانه با نرم افزار Praat به دست آمد و بین دو گروه مقایسه انجام شد. یافته ها: بین کودکان کم شنوا و کاشت حلزون شده از نظر میانگین سازه اول و دوم واکه /o/ و میانگین سازه اول واکه های /i/، /a/ و /e/ تفاوت معنی داری وجود داشت (۰.۰۵P<). سایر سازه های واکه های / æ/ و /u/ در دو گروه تفاوت معنی داری را نشان نداد (۰.۰۵P>). نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که سازه اول بیشتر واکه های زبان فارسی که به ارتفاع زبان مربوط می شود، در دو گروه متفاوت است. به نظر می رسد واکه های کودکان کاشت حلزون شده در مقایسه با کودکان کم شنوای دارای سمعک به طبیعی نزدیک تر باشد.  

کلیدواژه ها:

Cochlear Implants ، Formant ، Hearing Loss ، Vowel ، سازه ، کاشت حلزون ، کم شنوایی ، واکه