تعیین فراوانی میکروپلاستیک شناسایی شده در نمونه های خاک جمع آوری شده از منطقه مسکونی مجاور لندفیل تهران

میکروپلاستیکها به عنوان یکی از آلاینده های نوظهور در محیطهای مختلف ایجاد نگرانیهایی برای سلامت انسان و اکوسیستم نموده است. در این مطالعه ۲۰ نمونه از خاک منطقه مسکونی قرار گرفته در اطراف لندفیل تهران برداشته شده و خصوصیات فیزیکوشیمیایی آن به همراه فراوانی میکروپلاستیک در آن سنجیده شد. نتایج نشان داد که pH، EC، رطوبت و TOM در نمونه های خاک برداشته شده بترتیب در محدوده ۷/۸۲ تا ۹/۳۹، ۰/۰۴۳ تا ۰/۲۴۳ میلیزیمنس بر سانتیمتر، ۱۳/۹ تا ۳۹/۹ درصد و ۰/۰۱۲ تا ۰/۳۲۳ درصد قرار دارد. همچنین متوسط فراوانی آلودگی میکروپلاستیکی نیز در خاک سطحی و عمقی بترتیب برابر با ۳۴/۹۸۷۶ ± و ۲۴/۷ ± ۱۹/۷۹ عدد در هر کیلوگرم خاک بود. بیشترین اندازه، شکل و رنگ میکروپلاستیکها هم بترتیب برابر با ۰/۱ تا ۰/۵ میلیمتر، فیلم و سفید بوده و بیشترین نوع پلیمر شناسایی شده نیز پلیاتیلن با چگالی پایین بوده است. مقایسه آلودگی میکروپلاستیک در این منطقه با سایر مطالعات صورت گرفته نشان میدهد که علیرغم پایین بودن آلودگی در این منطقه، بایستی اقدامات کنترلی به منظور ممانعت از ورود آلودگی بیشتر صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

میکروپلاستیک ، لندفیل ، آلودگی خاک ، پسماند پلاستیکی