تغییرات ترشوندگی ناشی از حضور نانو سیالها در فرایند جذب و ذخیره سازی کربن دی اکسید در مخازن زیر زمینی در جهت کاهش گازهای گلخانه ای

افزایش روزافزون گازهای گلخانه ای اثرات بسیار مخربی بر محیط زیست و در نتیجه زندگی بشر داشته است. امروزه یکی از راهکارهای مناسب و کاربردی برای کاهش این گازهای آلاینده تزریق و انتقال کربن دی اکسید به زیر زمین میباشد. از این رو بررسی پارامترهای تاثیرگذار بر روی ظرفیت ذخیره سازی و همچنین امنیت مهار۴ گاز تزریق شده به زیر زمین بسیار حیاتی و مهم میباشد. ترشوندگی یکی از پارامترهای تعیین کننده در میزان ذخیره سازی کربن دی اکسید در مخازن زیر زمینی است. یکی از مهمترین و تاثیر گذارترین مواد برروی خاصیت ترشوندگی، نانوذرات هستند که میتوانند موجب تغییرات اساسی در زاویه تماس و در نتیجه ترشوندگی سنگ شوند. با توجه به اهمیت باالی نانوذرات در تغییر ترشوندگی سازندهای مختلف در جهت بهبود ظرفیت ذخیره سازی، در این مطالعه به مرور اثر نانو ذرات مختلف و تاثیر پارمترهای فشار، دما، میزان شوری، غلظت نانو ذرات و مدت زمان اثر بر روی ترشوندگی مخازن ذخیره سازی کربن دی اکسید در حضور نانوذرات پرداخته میشود. نتایج بررسی نشان میدهد که نانوذره SiO۲ که به وفور در دسترس است در بین نانوذرات مورد بررسی یکی از مناسب ترین نانوذرات جهت تغییر ترشوندگی از حالت نفت دوست شدید و متوسط به حالت آب دوست قوی در شرایط دما و فشار مختلف می باشد. افزایش فشار موجب افزایش زاویه ی تماس میشود که تاثیر آن در حضور نانو ذرات بسیار کاهش مییابد. همچنین با افزایش دما زاویهی تماس در شرایط مختلف، با نرخهای متفاوتی کاهش مییابد. عالوه بر این مشاهده شد که میزان غلظت و مدت زمان غوطه وری۵ در نانوسیال با یک دیگر ارتباط دارند ولی به صورت کلی با افزایش هر یک از آن ها، میزان زاویهی تماس به مقدار بیشتری کاهش می یابد و میزان اثرگذاری آن افزایش مییابد. با افزایش شوری میزان زاویه ی تماس درحضور نانوذرات افزایش مییابد ولی در نبود نانو ذرات )سطح خالص( زوایه ی تماس کاهش مییابد.

کلیدواژه ها:

به دام اندازی کربن دی اکسید ، ترشوندگی ، نانو ذارت ، محیط زیست