شناسایی صلح با خویشتن، بررسی روانشناسی دوگانه های اخلاق و سیاست در رسیدن به صلح پایدار

انبیا و دانشمندان همواره، در ایجاد نهادهای اجتماعی وتکمیل اخلاق فردی، درترویج صلح پایدار جوامع بشری نقش عمده داشتهاند. پیام آوران صلح به خصوص جامعه شناسان و حقوقدانان با تاسیس مراکز اجتماعی و قضایی نخستین نهادهای آموزشی را در ایجاد فرهنگ و تمدن انسانی در التزام به صلح با خویشتن رقم زده و پیروان خویش را بدان فرا خوانده اند.تدوین قوانین اجتماعی براساس عرف و عادت، سنت و شریعت از اصول حکما و اندیشمندان بوده است.ابراهیم (ع)معلم توحید مظهر مهر و شفقت عامل تدوین قوانینو تعلیم مقررات اخلاق و احکام جوامع بعد از خویش بود.همواره دوگانه سیاست و اخلاق سد راه بزرگان در رسیدن به یک صلح پایدار از نظر اندیشمند علوم سیاسی و رسیدن به مرتبه صلح با خویشتن از نظرگاه عارفان و فیلسوفان بوده است. آنچه از فرهنگ و شیوه زندگی برای جوامع امروزی باقی مانده است، محصول التزام حقوقی و عملی ملل جهان و تاکید و تصریح به صلح با خویشتن برای نیل به صلح پایدار بوده است. مکاتب شرقی و غربی، توحیدی و خدا ناباور در ارتباط با اندیشه فرا ملیتی صلح دوستی، بر اساس فطرت و برداشتهای عقل نظری و عملی به وجود آمدهاند، این اشتراک و تعامل از طریق تجارت و ادبیات و شیوه زندگی از طریق تمدنهای بزرگ ایرانی، یونانی و سریانی با مفاهیم صلح با خویشتن، عفودیگران و دوستی متقابل، نمایان گردیده است. جهان مدیون اندیشه فیلسوفانی چون کانت در ارایه نظریه صلح پایدار در ترویج فرهنگ روابط بین الملل و داد و ستد اخلاق حرفه ای است. میتوان گفت هیچ تمدن و مکتب الهی بی نیاز از اندیشه های عرفانی و دور از اندیشه حکمی، شکل نگرفته است.آنچه جامعه شناسان و روانشناسان در شناسایی ابعاد صلح پایدار مردم را ملتزم به رعایت حق بر خویشتن مقدمه حقوق عمومی نموده اند، در رفتارها و کنشهای فردیو اجتماعی ظهور و بروز نموده و نیاز به صلح را در تشکیل مجالس جهانی و کنوانسیونهای بین المللی آشکار کرده است.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، حقوق طبیعی ، سیاست ، صلح با خویشتن ، صلح پایدار