شناسایی و بررسی عوامل ایجاد کننده ی استرس در آموزش بالینی در میاندانشجویان مامایی دانشگاه شهید بهشتی تهران

مامایی یکی از رشته های مهم آکادمیک در ایران محسوب میشود که استرس زیادی بر آنها وارد میگردد. عوامل استرس زای زیادیدر اطراف آ نها وجود دارد و از آنجا که با موضوع سلامتی سر و کار دارند هرگونه اقدام اشتباهی میتواند باعث خسارت جبرا ن ناپذیریبه مراجعه کننده شود. هدف از این پژوهش بررسی عوامل استرسزا در میان دانشجویان مامایی دانشگاه شهید بهشتی تهران است. باتوجه به اینکه تا کنون پژوهشهای بسیار کمی در زمینه ی بررسی عوامل استر سزا در میان دانشجویان رشت هی مامایی انجام شدهاست هدف از این پژوهش بررسی عوامل استرسزا در میان دانشجویان مامایی دانشگاه شهید بهشتی تهران است. برای انجام اینپژوهش پرسشنامهای بر اساس پژوهشها و تجربیات مشاهده شده ساخته و روایی و پایایی آن محاسبه شد. برای تعیین روایی صور یو محتوای، پرسشنامه مورد نظارت ۸ نفر از اساتید قرار گرفت و با توجه به نظرات آ نها اصلاحات مورد نیاز انجام گرفت. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از نرمافزا رSPSS Version۲۰محاسبه شد و مقدار آن ۸۷.۷ درصد به دست آمد که نشان داد پرسشنامه از پایایی بالایی برخوردار است. پرسشنامه میان ۱۳۰ نفر از دانشجویان مامایی که از ترم چهارم به بالا بودند توزیع شد و اطلاعات بهدست آمده از آن مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که به صورت کلی ۵ عامل استرس زا در میاندانشجویان مامایی دانشگاه شهید بهشتی وجود دارند که به ترتیب اهمیت عبارتند از ارتباطات بین فردی، تجربیات بالینی ، احساساتناخوشایند، محیط آموزشی و تجارب بد.

کلیدواژه ها:

مامایی ، عوامل استرس زا ، آموزش بالینی