اثر قارچهای میکوریز آربوسکولار بر عملکرد و جذب عناصر غذایی در گوجه فرنگی تحت شوری حاصل از NaCl و مخلوط املاح

اثر قارچهای میکوریز روی تغذیه گیاهان و افزایش عملکرد در شرایط شور بخوبی شناخته نشده است. در این پژوهش, اثر شوری حاصل از کلرید سدیم و مخلوط املاح بر عملکرد و جذب عناصر غذایی در گوجه فرنگی رقم اسپکتروم ۸۸۲ در همزیستی با دو گونه از قارچهای میکوریز آربوسکولار مورد بررسی قرار گرفت. طرح آزمایشی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور، قارچ در سه سطح )M۰بدون قارچ)، Mi (Glomus interaradices) و Mm (Glomus mosseae) و فاکتور شوری شامل هشت سطح با دو نوع ترکیب شوری، چهار سطح شوری مخلوط املاح (S۱ تا S۴) شامل نمکهای NaCl، CaCl۲، MgSO۴ و Na۲SO۴ به ترتیب با نسبت۲۰:۴۳:۳۸:۱ (w/v ) و چهار سطح شوری کلرید سدیم (S ۵ تا S ۸ ) در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی اجرا شد. در هر دو نوع ترکیب، سطوح شوری به ترتیب شامل ۲/۱، ۴، ۵/۶ و ۸ دسی زیمنس بر متر بودند. تلقیح گیاهان با دو گونه قارچی در خزانه صورت گرفت و بعد از حدود یک ماه، گیاهان تلقیح شده به گلدانهای حاوی چهار کیلوگرم ماسه استریل منتقل شده و بعد از استقرار کامل گیاهچه ها تیمارهای شوری به تدریج آغاز شدند. نتایج تجزیه آماری افزایش معنی دار در وزن خشک بخش هوایی، ریشه، مقدار فسفر و پتاسیم و نسبت K/Na در بخش هوایی را در گیاهان تلقیح شده با Mi در مقایسه با گیاهان شاهد بدون میکوریز یا تلقیح شده با قارچ Mm نشان داد (۰۵/۰ P<). هر چند بین دو گونه قارچی از نظر عملکرد اختلاف معنی داری وجود نداشت ولی این دو گونه قارچی Mi و Mm عملکرد را به ترتیب حدود ۱۶% و ۱۰% نسبت به شاهد افزایش دادند. اثر سطوح شوری برای تمام صفات اندازه گیری شده غیر از غلظت منیزیم ریشه معنی دار شد (۰۰۱/۰ P<). نسبت K/Na در بخش هوایی و نسبت Ca/Na در ریشه و بخش هوایی در سطوح متناظر، در شوری مخلوط املاح نسبت به کلرید سدیم افزایش معنی دار داشتند (۰۵/۰ P<).

کلیدواژه ها:

عناصر غذایی ، میکوریز آربوسکولار ، شوری ، گوجه فرنگی