بررسی جایگاه آب بندان(تالاب) در احیاء مجدد اراضی شالیزاری (مطالعه موردی: روستای ایزدخیل مشک آباد)

تالاب که در مازندران آب بندان نامیده می شود نمونه ارزشمند از دانش یا فناوری بومی مردمان این سرزمین برای استفاده مطلوب از آب است. تالاب یا آب بندان در استان مازندران نقش مهمی در تامین آب موردنیاز بخش وسیعی از اراضی شالیزاری دارد. این اکوسیستم های آبی غیر از ذخیره سازی آب برای کشاورزی ، تغذیه چشمه ها و آبیاری زیر زمینی ، از دیدگاه بوم شناختی نیز به عنوان زیستگاه پرندگان و حیات وحش ، تنوع زیستی ،بانک ژن ، ایجاد منظره های زیبا و فوائد بسیار دیگر از اهمیت زیادی برخوردار می باشند.آب بندان ها از دیرباز پشتوانه اصلی منابع آبی شالیزارها به خصوص در مناطق شمالی بوده و در مواقع کم آبی و در شرایطی که به هر جهت منابع آب روستا به مشکل برخورده به ویژه در سال های اخیر به عنوان یک جایگزین مناسب شبکه های آبیاری عمل نموده اند، در این پژوهش داده های GIS مربوط به استان مازندران در سال ۱۳۹۷ مورد بررسی قرار گرفته است و با بررسی داده های مازندران و مشاهده نقشه پراکندگی آب بندان ها در محدوده بخش گیل خواران که دربر گیرنده چندین آب بندان است، آب بندان روستای ایزدخیل مشک آباد به عنوان مطالعه موردی در این پژوهش انتخاب گردیده است. بنابراین، دراین پژوهش به بررسی جایگاه آب بندان ها در احیاء مجدد اراضی شالیزاری روستای ایزدخیل مشک آباد با استفاده از مطالعات مختلف انجام شده پرداخته شده است که در سال های اخیر با مشکل کم آبی در بخش اراضی شالیزاری مواجه شده بود و کشاورزی روستای ایزدخیل مشک آباد را با مشکل اساسی روبه رو نمود.

کلیدواژه ها:

آب بندان(تالاب ، ) کشاورزی ، کم آبی ، ایزد خیل مشک آباد