اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای در دوران کرونا

پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای در دوران کرونا انجام شده است. روش مورد استفاده در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای در دوران کرونا شهر کرمان در سال ۱۴۰۰ بوده اند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ زن انتخاب شده اند و با گمارش تصادفی در گروه آزمایش ۱۵نفر و گروه کنترل ۱۵نفر قرار گرفته اند. ابزار مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه بهزیستی روانشناختی بوده است. ابتدا پیش آزمون بر روی هر دو گروه انجام شد. سپس آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۸هفته، هر هفته در یک جلسه درمان ۹۰ دقیقه ای درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. یافته های پژوهش پس از اجرا نشان داد که میانگین نمره پس آزمون بهزیستی روانشناختی زنان بعد از درمان پذیرش و تعهد نسبت به پیش آزمون افزایش پیدا کرده است. بنابراین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای در دوران کرونا تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، بهزیستی روانشناختی ، زنان ، دوران کرونا.