الگوی روابط باورهای معرفت شناختی و خودکارامدی تدریس

پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی روابط باورهای معرفت شناختی و خودکارآمدی تدریس معلمان مقطع ابتدایی انجامگرفته است. بدین منظور طبق جدول مورگان نمونه ای به حجم ۳۰۰ نفر ۲۴۰( زن و ۶۰ مرد( از معلمان مقطع ابتدایی شهرستان کرمانشاه با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی تدریس تیشانن موران و وولفولک هوی )۲۰۰۱( و پرسشنامه باورهای معرفت شناسی شومر )۱۹۹۰( استفاده شده است؛ همچنین به منظور بررسی فرض های پژوهش از شاخصهای آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و همچنین از آزمونهای آمار استنباطی، ضریب همبستگی، تحلیل رگرسیون، آزمون t مستقل و تحلیل واریانس یک راهه استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین خودکارآمدی تدریس و باورهای معرفت شناسی )F=۱۷/۷۵۴( و )P=۰/۰۰۱, P≤۰/۰۱(؛ روابط معنادار و مثبت وجود دارد. همچنین بین خودکارآمدی تدریس و باورهای معرفت شناسی معلمان به تفکیک جنسیت تفاوت معنادار وجود دارد؛ به علاوه در این دو متغیر برحسب پایه ای که معلمان در آن تدریس میکنند هیچ تفاوت معناداری مشاهده نشده است.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی تدریس ، باورهای معرفت شناسی ، مقطع ابتدایی.