مدل علی بهبود بهزیستی روانشناختی بر اساس کیفیت رابطه والدین - نوجوانان با میانجی گری نقش احساس خودکارآمدی در نوجوانان

بهزیستی روانشناختی نوجوانان از جمله مهمترین مسائلی است که برای نوجوانان پیامدهایی دارد. عوامل متعددی در شکل گیری و تقویت بهزیستی روانشناختی نوجوانان موثرند که می توان به کیفیت رابطه والدین - نوجوانان و نقش احساس خودکارآمدی در نوجوانان اشاره کرد . هدف پژوهش حاضر بررسی مدل علی بهبود بهزیستی روانشناختی بر اساس کیفیت رابطه والدین - نوجوانان با میانجی گری نقش احساس خودکارآمدی در نوجوانان پسر است. پژوهش حاضر با روش کمی، توصیفی و از نوع همبستگی به روش تحلیل مسیر انجام شد بدین منظور نمونه ای مشتمل بر۱۴۰ دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای از میان دانش آموزان پسر دبیرستانی شهرستان منوجان انتخاب شدند و به ابزار پژوهش یعنی پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی ریف))RSPWB ، پرسشنامه رابطه والد فرزند )PCRS( و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی GSE-۱۷( (پاسخ دادند. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمونهای آماری همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری نشان دادند بین بهزیستی روانشناختی نوجوانان بر اساس کیفیت رابطه والدین-نوجوانان با میانجی گری احساس خودکارامدی رابطه معنی داری وجود دارد.یافته ها نشان داد احساس خودکارامدی، بهزیستی روانشناختی نوجوانان را بر اساس کیفیت رابطه والدین-نوجوانان میانجی گری می کند.

کلیدواژه ها:

بهزیستی روانشناختی ، کیفیت رابطه ، احساس خودکارآمدی