بررسی مقایسه ای عملکرد معماری های مختلف در سوئیچینگ نوری

سوئیچینگ بسته ای نوری (OPS) و شبکه های انتقال مبتنی بر فرآیند تخصیص یک طول موج به چند کاربر (WDM) به طور فزاینده ای در زیرساخت های اینترنت در دهه گذشته استفاده شده است تا بتواند از عهده افزایشتقاضاهای با پهنای باند بزرگ برآید. فناوری های متعدد مختلفی برای سوئیچینگ بسته ای نوری نظیر ارسال فضایی، انتخاب و انتشار، ارسال بافر ورودی و ارسال بافر خروجی مطرح شده است. این معماریها بر اساس تفاوتپارامترهایی نظیر روش بافرینگ (میانگیری) نوری، روش قرار دادن بافر نوری، روش جلوگیری از مسدود شدن خارجی ناشی از فناوری های ارسال داده و اجزای مورد استفاده برای پیاده سازی WDM، با هم تفاوت دارند. اینمقاله بسیاری از معماریهای ارسال نوری بسته را بررسی میکند. یک شبیه سازی مبتنی بر معماری بافر ورودی و خروجی ارائه شده است. با استفاده برنامه شبیه سازی، عملکرد دو معماری انتخاب شده تجزیه و تحلیل و باسناریوهای مختلف مقایسه شد. ما اثبات دریافتیم که معماری خروجی بافری (بافر شده) عملکرد بهتری از معماری ورودی بافری دارد. نتایج شبیه سازی نشان میدهد که معماری انتخاب و انتشار از نظر اینکه تعداد اجزای کمترینسبت به فناوری های دیگر دارد، جالب تر میباشد.

کلیدواژه ها:

ارسال ورودی-خروجی ، سوئیچینگ بسته ای نوری(OPS) ، گیت نوری ، بافر