طراحی الگوی امنیت فرهنگی در توسعه پایدار

هدف از این پژوهش طراحی الگوی امنیت فرهنگی در توسعه پایدار است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش جمع آوری داده ها توصیفی پیمایشی و از نظر نوع داده ها آمیخته (کمی کیفی) است. جامعه آماری در بخش کیفی (بخش مصاحبه) ۱۵ نفر از خبرگان ، و صاحب نظران آشنا به مباحث امنیت فرهنگی در وزارت علوم بودند که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. جامعه آماری در بخش کمی شامل کارشناسان و مدیران وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در سال ۹۹-۹۸ می باشند که در ارتباط با موضوع تحقیق آگاهی دارند که با استفاده از محاسبه حجم نمونه در معادلات ساختاری و روش نمونه گیری تصادفی تعداد ۲۲۶ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش در بخش کیفی شامل مصاحبه و روش نظریه پردازی داده بنیاد بود و برای وصول اطمینان از روایی آن، از نظرات اساتید و مدیران دانشگاه که در این حوزه خبره و مطلع بودند استفاده شد و در بخش کمی، از ابزار پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. در این پژوهش از ۳ پرسشنامه استفاده شد. برای سنجش روایی صوری پرسشنامه از طریق اجرای آزمایشی، روایی محتوا و روایی سازه از طریق قضاوت خبرگان و مرور جامع ادبیات استفاده شده است. همچنین به منظور محاسبه پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ بهره گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کیفی پژوهش از طریق کدگذاری انجام پذیرفت و در بخش کمی در دو قسمت توصیفی و در قسمت استنباطی از آزمون تحلیل عاملی اکتشافی جهت بررسی شناسایی مولفه ها در پرسشنامه اول، و آزمون تی زوجی جهت بررسی وضعیت موجود و مطلوب و نیز از آزمون فریدمن جهت تعیین درجه تناسب الگو با استفاده از نرم افزار SPSS و LISREL استفاده شد. یافته ها نشان داد که عوامل اقتصادی، عوامل اجتماعی، عوامل محیط زیستی، عوامل سیاسی، عوامل ملی، مذهبی در این میان تاثیر گذارند.

کلیدواژه ها:

امنیت فرهنگی ، توسعه پایدار ، امنیت