بررسی رابطه بین هوش هیجانی و خلاقیت با نوآوری در طراحی برنامه درسی (مورد مطالعه: معلمان زن مقطع ابتدایی شهر خرم آباد، سال تحصیلی ۱۳۹۹_۱۴۰۰)

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین هوش هیجانی و خلاقیت با نوآوری در طراحی برنامه درسی از دیدگاه معلمان زن مقطع ابتدایی شهر خرم آباد در سال تحصیلی ۱۳۹۹_۱۴۰۰ صورت گرفت. روش پژوهش به­ صورت توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل معلمان زن مقطع ابتدایی شهر خرم آباد به­ تعداد با ۴۸۹ می باشد که براساس جدول کرجسی مورگان حجم نمونه برابر ۲۱۴ نفر برآورد گردید. برای گردآوری داده های مورد نیاز پژوهش از پرسشنامه­ های استاندارد هوش هیجانی کلمن (۱۹۲۰) و خلاقیت تورنس (۱۹۷۹) و پرسشنامه محقق ­ساخته نوآوری در طراحی برنامه درسی ابتدایی استفاده شد. جهت تحلیل داده ها نیز از آزمون پیرسون و رگرسیون به ­روش گام به گام استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می­ دهند که از دیدگاه معلمان زن مقطع ابتدایی شهر خرم آباد بین هوش هیجانی و خلاقیت با نوآوری در طراحی برنامه درسی، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین ابعاد هوش هیجانی (شامل خود آگاهی، خود تنظیمی، خود انگیختگی، همدلی و انعطاف پذیری) با نوآوری در طراحی برنامه درسی، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بین ابعاد ۴ گانه خلاقیت (شامل سیالی، انعطاف پذیری، ابتکار و بسط ایده) با نوآوری در طراحی برنامه درسی نیز رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، خلاقیت ، برنامه درسی ، نوآوری ، طراحی برنامه درسی