اهتمام به مدح و ثنای خداوند در آثار منثور فارسی

از زمان تولد نظم و نثر فارسی، شاعران و نویسندگان بزرگ، در آثارشان نگاه ویژه ای به مدح خداوند داشته و دارند؛ تا جایی که بسیاری از آنها کتاب خود را با مدح خداوند آغاز کرده اند، این نویسندگان نیک می دانند که مدح و ثنای خداوند، پاداشی و صله ای به آنها ارزانی خواهد کرد که بازخوردش را هم در این دنیا خواهند دید و هم در جهان باقیات مدح و ثنای خداوند در آثار متون نثر فارسی نوع و حوزه ادبی نمی شناسد بلکه در تمامی انواع ادبی مابخصوص نوع غنایی و عرفانی همچون نگینی خوش تراش برانگشتری زبان و ادبیات ما می درخشد تا جایی که تقریبا در بسیاری از آثار گذشتگان جزء لاینفک اثر این بزرگان ادب فارسی بوده است و به آن اهتمام ورزیده اند. مقاله پیش روی که به شیوه توصیفی- تحلیلی کار شده است به تعدادی از متون نثر بزرگان ادب فارسی که در آثار خود به مدح و ثنای خداوند پرداخته اند اشاره می کند.

کلیدواژه ها:

آثار منثور ، مدح و ثنا ، اهتمام ، زبان فارسی.