مروری بر آراء اندیشمندان در مفهوم "وحدت وجود" و تجلی آن در محمل های هنرینمونه موردی: محمل معماری و شهرسازی ایرانی-اسلامی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 440
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HCWCONF01_039
تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1401
چکیده مقاله:
جهان بینی توحیدی مبتنی بر اصول و ارزش هایی است که از طریق کالبد و معنا در ویژگی های شهر و معماری اسلامی، خط مشی هایی را برای تمام عرصه های زندگی بشر ترسیم می نماید. معماری اسلامی در قلمرو گسترده اسلام اگرچه سبک های متفاوتی را دنبال کرده ولی روح مشترکی دارد که از وحدت دیدگاه فلسفی، عرفانی و ایمان خاص هنرمندان مسلمان سرچشمه می گیرد. معماری اسلامی بر کلام الهی متکی است و هنرمندان مسلمان بابهره جستن از عرفان عمیق اسلامی توانسته اند باشکوه ترین آثار هنری را با الهام از معنویت دینی و بر اساس توحید و یگانگی وحدت متعالی بیافرینند و همزمان با رفع نیازهای مادی کاربران به مفهوم سازی نیز می پردازد که این مفهوم سازی تاثیرگذار بر رفتار مردمان و شکل گیری فرهنگ آنان است.روش پژوهش حاضر ترکیبی از توصیفی- تحلیلی است که به تحلیل محتوایی داده ها می پردازد. به گونه ای که در حوزه مطالعات کتابخانه ای با استناد به منابع موجود آراء اندیشمندان واکاوی و در ادامه با شناسایی اصولی که مبتنی بر محوربندی، سلسله مراتب و هندسه است؛ معیارهای تجلی اصل وحدت استخراج و در محمل های شهرسازی و معماری اسلامی بازخوانی شده است.براساس مطالعات، شهر اسلامی می کوشد با تکیه بر اصل توحید و با وحدت بخشیدن بر پیکر عناصر گوناگون خود از حیث هنری، شکلو ماهیت، خود را با حکمت اسلامی تطبیق دهد؛ به گونه ای که با تجلی مفهوم "اصل وحدت" در بستر بوم فرهنگ (اکوکالچر) آثار شهرسازی کارآمد، متنوع و پویایی خلق شده است. در حوزه ی محمل هنری معماری نیز اصل وحدت در بستر انسجام و هماهنگی با بهره مندی از مولفه های هندسه (هندسه مرکزگرا عامل وحدت بخش در بناهای اسلامی)، نظم، توازن، ریتم (تعادل بین فضاهای پروخالی بنا)و محوربندی فضایی متاثر از جهت گیری های عبادی (آرامشی) و اقلیمی (آسایشی) متجلی شده است. در واقع تحقق وحدت در کثرت در معماری نیازمند وجود سازمان فضایی است. اصل وحدت در برگیرنده ی سلسله مراتب فضایی(به منزله ی رعایت حریم فضایی، تفکیک قلمروهای زیستی و رعایت محرمیت)، محوربندی فضای(رعایت و توجه به جهت گیری عبادی و اقلیمی در طراحی معماری بناها) و هندسه فضایی(ایجاد تناسبات، نظم و تعادل) است که منجر به تحقق وحدت در سازمان فضایی معماری سنتی ایرانی-اسلامی می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهنوش محمودی
استادیار گروه معماری، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران
محسن پیرنیای دزفولی
کارشناس ارشد فلسفه و کلام اسلامی، هیئت علمی مدعو دانشگاه فرهنگیان، دزفول، ایران