بررسی فاصله مناسب در ساختمان های با قاب خمشی فولادی، به منظور جلوگیری از برخورد تحت بار دینامیکی

یکی از پدیده هایی که در خلال زلزله های شدید قابل رویت است برخورد بین ساختمان های مجاور هم در نتیجه ارتعاش ناهمگون ساختمان ها می باشد. نیرویی که از برخورد بین ساختمان ها بوجود می آید در طراحی در نظر گرفته نمی شود و در نتیجه منجر به شکل گیری تغییر شکل های پلاستیک و گسیختگی های موضعی و کلی می گردد. از مهمترین راهکارهای ارائه شده در زمینه حذف نیروی تنه ای می توان به تعبیه درز انقطاع کافی بین دو ساختمان مجاور هم، اشاره کرد . نتایج نشان می دهند که با نزدیک شدن زمان تناوب دو سازه و همچنین افزایشمیرایی، فاصله بین سازه ها کاهش می یابد. با مقایسه درز انقطاع محاسباتی به روش ارتعاشات تصادفی در دوحالت تحلیل خطی و غیر خطی مشاهده می شود که برای مدلهای تا چهار طبقه نتایج تحلیل خطی و غیر خطی تقریبا نزدیک به هم می باشند. ولی برای سازه های بیشتر از چهار طبقه، نتایج تحلیل خطی بیشتر از تحلیل غیر خطی می باشد و با افزایش تعداد طبقات این اختلاف بیشتر می شود. همچنین، درز انقطاع محاسباتی بر اساساستاندارد ۲۸۰۰ ایران برای سازه های تا ۷ طبقه، کمتر و برای سازه های بیشتر از ۷ طبقه، بیشتر ازمقدار بدست آمده بر اساس آیین نامه ۲۰۰۶IBC می باشد.

کلیدواژه ها:

فاصله مناسب ساختمان ، ساختمان قاب خمشی ، باردینامیکی