اندیشه سبک مینیمالیسم در آثار میس ونده رو در دوره معماری مدرن متاخر

بیان مسئله: در قرن بیستم و در فاصله بین دو جنگ جهانی اول و دوم معماری مدرن به اوج وشکوفایی خود رسید . معماری مدرن که هرگونه تزئینات اضافی را نفی می کند با شعار میس ونده رو که کم تر بیشتر است، دوره جدیدی را آفاز کرد . در این دوره میس باسبک مینیمال خود آثاری را خلق کرد که الگوی بسیاری از معماران شد. معماری مینیمالی که از حداقلها، حداکثر استفاده را میکند وزیبایی را را در سادگی میبیند و هرگونه عناصر و تزئینات اضافی را مردود می شمارد. هدف از این پژوهش بررسی اندیشه مینیمالیسمدر دوره معماری مدرن متاخر در آثار معمار این س بک(میس ونده رو ) میباشد. روش تحقیق بصورت توصیفی- تحلیلی و از نوعکیفی و راهبرد نمونه موردی بوده که در روش مورد پژوهی نمونه از آثار میس مورد تحلیل قرار گرفته اند. روش گردآوری پژوهش کتابخانه ای و اسنادی می باشد. نتیجه ای که از این پژوهش حاصل می شود بدین قرار است که در بناهای مورد مطالعه آثار میس ونده رو حداکثر سادگی در طرح، استفاده از هندسه ساده، ایجاد فضاهای باز و پیوسته و استفاده از رنگ های روشن و مصالح مدرن که شاخصهای سبک مینیمالیسم هستند مشاهده میگردد.

کلیدواژه ها:

سبک مینیمالیسم ، معماری مدرن متاخر ، آثار میس ونده رو